poczatek

TORY STACYJNE

Tory stacyjne dzieli się na główne, boczne i znaczenia miejscowego.

Tory główne przeznaczone są do jazd pociągowych. Tory stanowiące w granicach stacji przedłużenie głównych torów szlakowych nazywają się torami głównymi zasadniczymi, a przyległe do nich tory nie będące przedłużeniem torów szlakowych — torami głównymi dodatkowymi [39].

Tory główne zasadnicze służą do przejazdu pociągów bez zatrzymania lub z krótkim zatrzymaniem. Liczba torów głównych zasadniczych na stacji powinna odpowiadać liczbie torów głównych linii doprowadzonych (wchodzących) do tej stacji. Liczba torów głównych dodatkowych wynika z natężenia przewozów na liniph oraz z rodzaju i zakresu zadań stacji.

Tory boczne są to tory rozrządowe, ładunkowe, postojowe, trakcyjne, warsz-tatowe, przeznaczone do postoju i wykonywania manewrów (przemieszczania składów) w obrębie stacji, między wskaźnikami W5 wyznaczającymi granice przetaczania i umieszczanymi w odległości co najmniej 100 m przed semaforami wjazdowymi.    .

Tory specjalnego przeznaczenia stanowią tory i żeberka ochronne, tory dojazdowe do bocznic, tory bocznicowe i tory ładowni.

ŻASADA NUMEROWANIA TORÓW

Na linii dwutorowej tor główny prawy, patrząc zgodnie z kierunkiem kilometra-żu linii, oznaczany jest jako tor nr 1, a lewy jako tor nr 2. Na stacji tor główny zasadniczy, będący przedłużeniem toru linii jednotorowej albo toru prawego linii dwu- lub wielotorowej, oznaczany jest jako tor nr 1. Na stacjach węzłowych torem nr 1 będzie przedłużenie toru szlakowego linii wyższej kategorii.