Podręcznik Zaręby
6

1.3.3. Zanieczyszczenia powietrza

Źródłami zanieczyszczeń powietrza w regionach turystycznych są emisje szkod-ir-ych związków (zwłaszcza dwutlenku siarki, dwutlenku i tlenku węgla, tlenków azotu,

-    ęglowodorów, metali ciężkich) spowodowane głównie przez motoryzację i stosowane technologie grzewcze. W Polsce w większości regionów turystycznych, nawet tych

Tl

^u zlokalizowanych w otulinach parków narodowych, stosuje się nadal ogrzewanie domostw węglem, co zimą powoduje ogromne skażenie powietrza, najbardziej cti atlenkiem siarki. Obiekty hotelowe i gastronomiczne zużywają ogromne ilości e-^rgii elektrycznej, w bardzo znikomym stopniu korzystając z odnawialnych źródeł rgii. Za wprowadzanie do atmosfery szkodliwych związków są odpowiedzialne ze pewne, bardzo energochłonne urządzenia turystyczne, np. cała infrastruktura Łirciarska (armatki śniegowe, wyciągi, ratraki itp.). W niektórych regionach turystyka swój duży udział w pogłębianiu klęsk ekologicznych, takich jak efekt cieplarniany fcb kw aśne deszcze [27, s. 37],

Emisja zanieczyszczeń spowodowanych przez różne środki transportu turystycznego następuje zarówno na trasie dojazdu do docelowego miejsca podróży, jak ; - miejscach zwiedzanych przez turystów. Prywatny ruch samochodowy ma poważny uiział w zanieczyszczeniach powietrza regionów turystycznych (szacuje się, że prywatny ruch samochodowy przyczynia się w 80% do emisji dwutlenku węgla *'.wołanych przez motoryzację ogółem w Europie). Najwięcej przejazdów turystycznych do europejskich regionów recepcji turystycznej (61%) odbywa się środkami i munikacji drogowej. Komunikacja lotnicza, która jest najbardziej energochłonnym scosobem transportu na świecie, ma ponad 20% udziału w podróżach turystycznych. Koleją, czyli przyjaznym dla środowiska środkiem komunikacji, przemieszcza się

-    Europie tylko 15% podróżnych [UNWTO, 1996; 214, s. 14],

Zanieczyszczenie powietrza w kurortach alpejskich Szwajcarię——

Według badań przeprowadzonych w szwajcarskich Alpach, zanieczyszczenie powietrza 3 w resortach turystycznych osiąga podobne proporcje, jak w uprzemysłowionych regionach miejskich. Jest za to odpowiedzialny głównie wzmożony ruch drogowy oraz ogrzewanie j obiektów turystycznych i prywatnych domków letniskowych [226, s. 39-40]. Kiedy pod _J koniec lat osiemdziesiątych zbadano udział emisji powodowanych przez turystykę w całkowitym zanieczyszczeniu powietrza w Szwajcarii, okazał się on wcale niebagatelny, szczególnie w przypadku związków, takich jak tlenki azotu (18%), tlenek węgla (23%)

' oraz ołów (24%) [Eggcr M., wg Jędrzejczyk I., 77, s. 30].

!

Przemysł turystyczny na wielką skalę korzysta z urządzeń chłodniczych i klimatyza-^:    cyjnych wykorzystujących związki węglowodorów, które przyczyniają się do niszczenia

¹ powłoki ozonowej. Bardzo niebezpieczny dla powłoki ozonowej okazuje się także ^! transport lotniczy, który do roku 2015 będzie odpowiadał za połowę tych zniszczeń rocznie [Tourism Concern wg UNEP, 2002]’.

i    _

^? Tourism Concern wg United Nations Environment Programme - www.unep.fr/pe/tourism.

21