Podręcznik Zaręby4

harmon

otwarte

we zroc

tierzać ać z użycM iw i społe

turystyc oważone [244; 2U

2.2.2. Zarządzanie turystyką zrównoważoną

Turystykę zrównoważoną przeciwstawia się turystyce konwencjonalnej, zwanej albo „masową”⁴, która narusza stan równowagi panujący w przyrodzie i nie -ię z wymogami środowiska. Trzeba tu wyraźnie zaznaczyć, że turystyka rtoważona nie jest antymasowa i nie ma na celu ograniczenia liczby turystów .ijących po świecie. Przeciwnie, zakładając rosnące zapotrzebowanie na usługi tworzy ramy dla rozwoju turystyki jak najbardziej przyjaznego środowis-wnoważonc zarządzanie w turystyce wiąże się przede wszystkim z oszczędnym rowanicm zasobami środowiska i przestrzenią oraz wykorzystywaniem już ej infrastruktury turystycznej i paraturystycznej. Podstawowe różnice między analnym, niekontrolowanym zarządzaniem rozwojem turystyki a nowym ;m do zarządzania turystycznego, zgodnym z zasadami ekorozwoju, ze-i w tabeli 6.

i 6. Różnice między konwencjonalnym a zrównoważonym zarządzaniem rozwojem turystyki

Zarządzanie konwencjonalne	Zarządzanie zrównoważone
jyrj" 'ccarowanie turystyczne bez planowania	Najpierw planowanie - potem zagospodarowanie
Ja^-1 ■ —ma planuje oddzielnie	Planowanie całych regionów
^r :«e chaotyczna - wszędzie	Koncentracja zabudowy, oszczędzanie terenu
mcr ~&zjTa miejska, odbiegająca od lokalnego sty-p^rrwuctwa	Typowa architektura okolicy (formy i surowiec)
■perr/stywanie szczególnie wartościowych krajo-	Pozostawienie szczególnie wartościowych krajobrazów w stanie nienaruszonym
Łcrr»3"e nowej infrastruktury, nowych miejsc fm i . i	Lepsze wykorzystanie istniejącej już infrastruktury
teszft^enie rozwoju turystyki w rękach obcych	Ludność miejscowa ma prawo decyzji i udziału w turystyce
Sa-i ood uwagę wyłącznie korzyści ekonomicz-	Przeprowadzenie bilansu strat i zysków przy rozpatrzeniu wszystkich ekonomicznych, ekologicznych i socjologicznych aspektów
/Fecrrsrie bazy dla prywatnego ruchu samochodo-	Popieranie komunikacji publicznej i alternatywnej (np. rowery, wozy, sanie)
Cisz-s utechniczmenie" i mechanizacja urządzeń jfcrcs-fcznych	Selektywne zagospodarowanie techniczne, popieranie niezmechanizowanych form turystyki

: ro—ołłgruber C.. wg Zielińska A., Za i przeciw turystyki. Jak ją należy organizować, aby była korzystna dla ludzi i środowiska,

„Eko-dom" 1996, nr 2.

■ategiaci rndardc umentói tlędniam : ochron rrodnoś Environ Ochron opejski i rżeniem z UNEP nferencji <2 krajów les turys-■ation on ażonego etowych ; nowego ki może h miejsc

‘ Określenie „turystyka masowa” może wprowadzać pewne nieporozumienia do zagadnień przed-c Sformułowania tego używa się zarówno w kontekście ilościowym, jak i jakościowym. Współczesna • a ma charakter masowy, bo jest uprawiana przez miliony ludzi, a nie oznacza to wcale, że nie może pilnowana i organizowana w sposób przyjazny dla środowiska. Sformułowanie to odnosi się także do ia oferty turystycznej przeznaczonej dla „masowego” klienta, czyli najbardziej popularnych, nalnych produktów turystycznych, takich jak np. wypoczynek na plażach Grecji albo wyjazdy ie w Alpy. Określenia „turystyka masowa” używa się także w kontekście pejoratyw nym. Negatywny ek tego terminu ma charakter jakościowy i wiąże się z pewnym stylem podróżowania charakterystycz-ochronę _r - niestety, dla większości turystów (powierzchowne i szybkie „zaliczanie” atrakcji turystycznych, brak f>4],    ■*/-’ cru z ludnością miejscową, przewaga konsumpcyjnych motywów zachowania podczas podróży itp.).

39

r