prbc 4

s ir 0 g

Q ^LT.M(M] 09:18

<¹ Podstawy-bi... Q §

Zwiększanie komórek

Wzrastanie (rozplem, rozrost)    (wymiary lub masy)

9.    RÓŻNICOWANIE - doskonalenie struktury (budowy):

Różnicowanie obejmuje następujące rodzaje zjawisk rozwojowych:

-    przebudowę struktur komórek i tkanek, czyli cytogenezę i histogenezę;

•    grupowanie się tkanek w określone układy i narządy, czyli organogenezę,

-    dostrajanie się poszczególnych układów i narządów do pozostałych i formowanie się ogólnych kształtów i proporcji organizmu, czyli typogenezę.

DOJRZEWANIE - doskonalenie się funkcji:

•    specjalizacja - kształtowanie się funkcji narządów i układów;

-    integracja - dostrajanie się funkcji w ramach całego organizmu.

10.    Komórki o różnym typie rozplemu:

•    Statyczne- podlegające rozplemowi tylko w pewnych studiach rozwoju, a następnie tak długo jak istnieje organizm. Komórki tracą zdolność do podziałów mitotycznych na krótko przed lub po urodzeniu się osobnika (neurony, włókienka mięśni prążkowanych, komórki jajnika)

•    Ekspansywne- potencjalnie stale zdolne do rozplemu, który ma miejsce w określonych warunkach lub okresach (tkanki łączne, wątroba, nerki, gruczoły dokrewne, częściowo niektóre tkanki szkieletowe)

1

   Wymienialne- niestałe, o krótkim okresie trwania podlegają wymianie na nowe (naskórek, śluzówka macicy, komórki rozrodcze jąder, częściowo tkanka krwiotwórcza-ciałka krwi).

11.    Regulatory rozwoju:

GR I - Tempo podziału komórkowego w kontekście wzrastania (szybsze, wolniejsze itd), regulowane przez substancję genetyczną - DNA

GR II - czynniki fizyczne (temperatura) i chemiczne (równowaga hormonalna)

GR III - dostępność substancji wyjściowych do budowy struktur komórek (materia organiczna w pokarmie). Zahamowanie następuje w wyniku niedożywienia czyli przez zaburzony bilans pożywienia.

12.    HOMEOSTAZA

Oznacza stałość systemu, w przypadku organizmu chodzi o stabilność środowiska wewnętrznego organizmu. Wobec faktu, że organizm jest systemem autonomicznym, ale otwartym względem środowiska zewnętrznego, homeostaza wewnętrzna musi być związana ze stabilnością relacji ze środowiskiem zewnętrznym. Stałość środowiska wewnętrznego zapewnia jego niezależną