6.7. Projektowanie słupów ram parterowych
«0« KO
40-tM
Rys.C.15. Przykłady płytek centrujących stóp przegubowych
Nośność stopy słupa ściskanego osiowo i obciążonego siłą poprzeczną poziomą obliczać należy dodatkowo wg wzoru:
TśNT^OćPnin, (6.30)
w którym:
Pmin — obliczeniowa siła ściskająca słup przy współczynniku obciążenia yf< 1.
Współczynnik 0,3 jest współczynnikiem tarcia blachy po fundamencie.
Jeśli warunek (6.30) nie jest spełniony, co oznacza, że siła poprzeczna obciążająca jest większa od siły tarcia Nj-, to należy zaprojektować płytki oporowe (rys.6.16) przekazujące siłę poziomą na fundament przez docisk.
Ze względów montażowych płytę poziomą kotwi się do fundamentu. Śruby kotwiące nie powinny przekazywać obciążeń poziomych na fundament. Jeśli obciążenia pionowe są bardzo duże, to można zaprojektować ruszt z belek dwuteowych.
Jak już podano, ramą nazywa się poprzeczny układ nośny składąjący się ze słupów, rygli i węzłów łączących te elementy.
Kształty i proporcje ram zależą od wymogów eksploatacyjnych i względów architektonicznych.
W zależności od schematu statycznego wyszczególnia się ramy: jedno-nawowe (rys.6.17) lub wielonawowe (rys.6.18), statycznie wyznaczalne lub niewyznaczalne.
prttgubOMi utynna podpen poopen
8) k). 0 j) . K) f)
Ryae.17. Schematy statyczne ram parterowych jednonawowych
Podstawy profanowania konstrukcji metalowych
Stosowane w budownictwie ramy wielonawowe są przeważnie statycznie wielokrotnie niewyznaczalne.
a) b) o>
m
Rys.6.18. Schematy statyczne ram parterowych wiełonawewych
Schematy statyczne ram parterowych jednonawowych mogą być
□ z 4 przegubami (rys.6.17b) bez stężeń i ze stężeniami.
Jeśli będą bez stężenia, to będą chwiejne. Dla utrzymania ich równowagi wymagane są stężenia przeciwwiatrowe na poziomie górnych węzłów. Słupy tych ram nazywa się wahadłowymi;
O z 3 przegubami, statycznie wyznacialne, dwuspadowe. lub
łukowe;
□ z 2 przegubami, statycznie jednokrotnie niewyznaczalne. Węzły przegubowe mogą być zarówno w stopie (rys.6 17g), jak też w głowicy (rys.6.17h>;
O z 1 przegubem, dwukrotnie statycznie niewyznaczalne Konstrukcja takich ram jest rzadziej projektowana;
□ bez przegubów, trzykrotnie statycznie niewyznaczalne (rys.6_17j. k, 1). Rygle tych ram mogą być dwuspadowe, płaskie lub łukowe.
Rys.6.19. Przechyl ramy nu>-stężonoj
pff Ramy statycznie niewyznaczalne niestężone nazywa się saraoetatoczny-■ mi o ryglach przesuwnych lub krócej ramami przesuwnymi.
Ramę można uważać za sztywno stężoną (rys.6.17b, 6.20) w swojej | płaszczyźnie, czyli za układ o węzłach nieprzesuwnych a krócej nieprze-suwną, jeśli sztywność postaciowa układu »rama ♦ stężenie” (RS) jest co nąjmniej pięciokrotnie większa niż sztywność postaciowa ramy i R) bez stężeń, tzn.;
— 25. (6.31)
V/Ł»
Rys.6.20. Przechyl ramy stężonej
gdzie:
y/t * — odpowiednie wartości przechyłu od poziomej wartości sity
jednostkowej ramy niestężonej <rys.6.19> i stężonej (rys.6.20).
Przechył y traktuje się jako tangens kąta obrotu cięciwy stupa między punktami skrajnymi podparcia, a więc jako stosunek przemieszczenia poziomego górnego końca ramy do wysokości.
Przechyły oblicza się metodami dokładnymi lub uproszczonymi mechaniki budowli.
Podział ram na przesuwne łub nieprzasuwne ma istotny wpływ na obliczanie długości wyboczeniowych ich słupów. Współczynnik długości wyboczeniowej p dobiera się z noraogramu 4.1 Sn. b alternatywnie w zależności od przesuwności lub nieprzesuwności projektowanej ramy. Również sposób obciążeni* rygla ramy dyktuje niektóre zasady wymiarowania słupów, a mianowicie jako ściskane osiowo lub mimośrodowo. Obydwa to parametry (przesuwność. sposób obciążenia) decydują o charakterze odkształcenia się wyboczeniowego słupa ramy.
SU