90
Rys* 11.25. Rodzaje kolb Glalsena
Najczęściej używanymi do destylacji pod olśnieniem zmniejszonym, kolbami destylaoyjnyml są tzw. kolby Claisena o kształcie kulistym lub gruszkowym, różniąoe się od zwykłych kolb deBtylaoyjnyoh tym, że posiadają dwie szyje (rysunek II.25). Do głównej szyi kolby wprowadza się kapilarę szklaną, zabezpleozającą oieoz w kolbie przed przegrzewaniem. Do szyi booznej wprowadza się termometr, przy czym zbiorniczek rtęol termometru powinien znajdować się na poziomie odprowadzenia par do ehłodnioy. Dzięki odprowadzeniu par do chłodnicy poprzez boczną szyjkę kolby, intensywnie wrząca oiecz nie przedostaje Bię do chłodnicy. Rysunek II.25c przedstawia kolbę Claisena z przedłużoną boosną szyją spełniającą rolę deflegmatora. Kolba Claisena może być przystosowana do zamooowania termometru 1 kapilara za pomocą korkćw gumowyoh (rysunek II«25a) (nigdy nie używa się do tego oelu korkćw zwykłych) lub też kawałkćw węża gumowego (rysunek II.25b i o). Najwygodniejszym rozwiązaniem jest jednak zastosowanie aparatury szllfowej. Na rysunku II.25d pokazano chłodnioę z tzw. nasadką Claisena, połączoną z kolbą okrągłodenną, w wyniku czego powstaje element aparatury rćwnoważny połączeniu kolby Claisena z ohłodnlcą Liebiega.
Ciecz poddawana deatylaoji próżniowej wykazuje znacznie większą tendencje do przegrzewania się niż ciecz destylowana pod ciśnieniem atmosferycznym. Prowadzenie destylacji bez speojalnego zabezpieczenia przed przegrzewaniem się destylowanej cieczy jest niemożliwe. Przyczyną łatwego przegrzewania się cieczy destylowanej pod olśnieniem zmniejszonym jest różnica ciśnień występująca w różnych warstwach destylowanej cieczy. Dolne warstwy cieczy poddane są dodatkowemu olśnieniu hydrostatycznemu wywierane-