Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20093013 bmp

W. Plwrtk Wsffj> tfo II.11 Al o iomuiiAommni, Wormna 2008.

ISBN 978 83.6OS0114 S. O by WAI* 200*

Podstawowe pojęcia ^~j

Dystrybucją nazywa się też działalność wyspecjalizowanych przedsiębiorstw rozprowadzających filmy. Dystrybucja jako rozprowadzanie fizycznych nośników informacji bywa łączona z dyfuzją informacji.

Pojęcie dyfuzji zapożyczone zostało przez socjologię i nauki o komunikowaniu z fizyki. W literaturze medioznawczej przez dyfuzję rozumie się zarówno rozchodzenie się nakładów gazet i czasopism, a także zasięg słyszalności programu radia i widzialności programu telewizji, jak i proces rozchodzenia się informacji o jakimś wydarzeniu, innowacji, mody, zwyczaju, teorii i metody naukowej, technologii itp. Wyniki badań nad dyfuzją informacji prowadzą do wniosku, że po pierwsze szybkość dyfuzji w znacznym stopniu zależy od ważności informacji, a po drugie, że w dyfuzji informacji coraz ważniejszą rolę odgrywają media (Rosengren 1973). Do najsłynniejszych badań nad dyfuzją informacji o ważnym wydarzeniu w świecie należą badania nad rozchodzeniem się wiadomości o zamachu na Johna F. Kennedyego (Greenberg 1964), a w Polsce badania nad dyfuzją wiadomości o wyborze Karola Wojtyły na papieża i o zamachu na niego w 1981 roku (Goban-Klas 1981).

Analiza procesów dyfuzji informacji lub idei prowadzi zwykle do wykreślenia krzywej dyfuzji od zera do wartości bliskiej 100%, oznaczającej, że jakaś informacja lub idea znana jest niemal wszystkim członkom badanej populacji. Przebieg takiej krzywej pozwala wyróżnić pięć faz, które nazywa się kolejno fazami: 1) innowatorów, 2) wczesnych zwolenników, 3) wczesnej większości, 4) późnej większości i 5) maruderów.

Badaniom dyfuzji informacji i krytycznej refleksji nad pracami w tej dziedzinie prowadzonymi przez innych badaczy znaczną część życia poświęcił Mclvin DeFleur. Pod koniec lat 80. XX wieku z dotychczasowych badań wyprowadził wniosek, że mimo wszystkich rewolucji w technice komunikacyjnej słowo mówione przekazywane przez ludzi twarzą w twarz zachowało prymat i nadal m.in. dzięki niemu istotne wydarzenia, które dotyczą wielu osób, rozchodzą się coraz szerzej i coraz szybciej (DeFleur 1988).

Rozpowszechnianie informacji to ważna funkcja mediów. Wiąże się z nią funkcja - zdaniem DeFleura znacznie ważniejsza - kształtowania języka, tzn. kształtowania społecznych preferencji leksykalnych i stylistycznych. Oprócz niej skutki komunikowania masowego przejawiają się w budowaniu stereotypów (Lippmann 1920), w upowszechnianiu wskaźników kulturowych zgodnie z Gerb-nerowską teorią kultywacji* (Chandler 2000) oraz zdolności ustalania przedmiotu

Teoria kultywacji koncentruje się na badaniu wpływów telewizji, medium obecnie dominującego, bo najczęściej wykorzystywanego przez odbiorców. Przekazy telewizyjne odbierane są bezkrytycznie i nieselektywnie. wskutek czego tworzą i upowszechniają uproszczoną, schematyczną i stereotypową wizję świata.