Kartografia
Kartografia
<C
Podział map ze względu na:
a) ogólnogeograficzne - przedstawiają w równym stopniu wszystkie elementy rzeźby i pokrycia terenu, np. ukształtowanie powierzchni, rzeki, jeziora, lasy, drogi, osiedla, granice administracyjne
b) tematyczne - dają pełną charakterystykę jednego wybranego tematu, np. ukształtowania powierzchni, klimatu, rozmieszczenia ludności; inne elementy geograficzne przedstawiane są w dużym uproszczeniu, tak aby można się zorientować w rozmieszczeniu wybranego zjawiska.
Dzieli się je na:
- przyrodniczo-geograficzne
• geologiczne (np.: stratygraficzne, tektoniczne, litologiczne, osadów czwartorzędowych, hydrologiczne, geochemiczne, bogactw mineralnych, sejsmiczne)
• rzeźby powierzchni Ziemi (np. hipsometryczne, batymetryczne, geomorfologiczne)
• geofizyczne
• meteorologiczne i klimatyczne
• hydrograficzne
• oceanograficzne
• glebowe
• rozmieszczenia świata roślinnego i zwierzęcego
- społeczno-ekonomiczne
• ludnościowe (np. rozmieszczenia ludności i zaludnienia, struktury biologicznej i społecznej ludności, migracji, etnograficzne)
• gospodarcze (zasobów przyrodniczych, przemysłu, rolnictwa i leśnictwa, transportu, łączności, budownictwa, handlu)
• usług (oświaty, nauki, kultury, zdrowia, turystyki, usług komunalnych)
• polityczno-administracyjne
• historyczne
a) topograficzne (wielkoskalowe) - wykonane w skalach większych niż 1 : 200 000; dają one obraz powierzchni Ziemi w bardzo małym zgeneralizowaniu; elementy przedstawiane są w sposób szczegółowy z zaznaczeniem ich charakterystycznych cech
b) przeglądowo-topograficzne (śred-nioskalowe) - wykonane w skalach od 1 : 200 000 do 1 : 1 000 000; dają obraz powierzchni ziemi w znacznym zgeneralizowaniu; rysunek elementów jest uproszczony i pogrubiony; we wzajemnym rozmieszczeniu zjawisk może wystąpić zmiana kierunku
c) przeglądowe (małoskalowe) - wykonane w skalach mniejszych niż 1 : 1 000 000, bardzo mocno zgenerali-zowane; przedstawiają rozmieszczenie zjawisk jedynie w sposób orientacyjny; znaczne nieścisłości przy przeliczaniu odległości na mapie wg skali mapy
CIEKAWOSTKA
Mapy tworzono już w starożytności. Obecnie stanowią one ciekawe źródło wiedzy o postrzeganiu rzeczywistości przez ludzi w różnych epokach. Najstarsza mapa świata to gliniana tabliczka z Mezopotamii z ok. 3800 r. p.n.e. Starożytni Egipcjanie tworzyli m.in. mapy Nilu z zaznaczonymi zasięgami jego wylewów. Najbardziej znany kartograf grecki - Klaudiusz Ptolomeusz - opracował zasady konstruowania map oraz sporządził wykaz 8000 nazw geograficznych, z których dla większości podał współrzędne geograficzne. W czasach Cesarstwa Rzymskiego powszechnie stosowano mapy w celach administracyjnych i inżynierskich. W Chinach pierwsza drukowana na papierze mapa powstała ok. 1 155 r. n.e. Na mapach stosowano siatkę kwadratową, kierunki geograficzne i skalę. W średniowiecznej Europie mapy zwane Mappa mundi stały się narzędziem dydaktycznym, służącym ilustracji biblijnych teorii na temat powstania i istoty świata. Pod koniec średniowiecza pojawiły się mapy nawigacyjne zwane portolanami. Wielkie odkrycia geograficzne udowodniły, że Ziemia ma kształt kuli. Powstawały wydawnictwa kartograficzne: Merkatora, Blaeu'a, Hondiusa. W 1569 r. Merkator wydał mapę świata w wiernokątnej siatce zwanej od jego imienia siatką Merkatora.
O