repetytorium (9)

ŹRÓDŁA INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ

2.4. Metody prezentacji zjawisk na mapach

Metoda poziomicowa

Metoda poziomicowa oddaje trójwymiarową rzeźbę powierzchni za pomocą poziomic. Poziomice (warstwice) - linie łączące punkty położone na jednakowej wysokości nad (lub pod) poziomem morza. Jeżeli określają wysokość nad powierzchnią morza, nazywamy je izohipsami, jeżeli pod - izobatami.

Cięcie poziomicowe - różnica wysokości sąsiednich poziomic.

Istota rysunku poziomicowego

Wypukłą lub wklęsłą powierzchnię przecinamy płaszczyznami równoległymi do siebie. Odległość między płaszczyznami nazywamy cięciem poziomicowym. Ślady przecięć płaszczyzn z powierzchnią (widok z góry) tworzą linie zamknięte.

Po zrzutowaniu ich prostopadle na powierzchnię płaską powstaje poziomicowy obraz ukształtowania terenu.

Interpolacja

Służy do wyznaczania średnich wartości między zmierzonymi punktami. Zakłada się, że średnia interpolowanych wartości jest w środku. Jeżeli między wartościami chcemy wyznaczyć więcej

PRZYKŁAD

Sposób interpolacji

przedziałów, odcinki między nimi dzielimy pro porcjonalnie. Zasadę wykorzystujemy m.in do rysowania poziomic.

1.    Zaznaczamy punkty, dla których zostały zmierzone wartości wysokości nad poziomem morza (bez nawiasu 1, 3, 5, 7, 8).

2.    Sąsiednie punkty łączymy liniami prostymi.

3.    Przy założeniu, że wielkość zjawiska zmienia się równomiernie, wyznaczamy i opisujemy średnie wartości za pomocą dzielenia odcinków na proporcjonalne części - np. w 1/3 długości odcinka między 5 i 8 będzie wartość (6), a w 2/3 odcinka wartość (7). Między 5 i 7 w połowie będzie wartość (6).

4. Przez wyznaczone wartości płynnie przeprowadzamy linie krzywe zwane poziomicami.

O