działalności usługowej i wytwórczej, jest zbyt uogólniający i mało precyzyjny, a ponadto ograniczony dalszymi stwierdzeniami na temat tego, co rzemiosłem nie jest. Na podstawie ustawowych stwierdzeń można mówić o rzemiośle jako działalności usługowej i wytwórczej mającej na celu zaspokojenie potrzeb ludności i rolnictwa na usługi i wyroby rynkowe. Działalność ta odbywa się zgodnie z wytycznymi narodowego planu gospodarczego, określającymi kierunki, w jakich ma zmierzać wytwórczość rzemieślnicza, oraz zadania gospodarcze organizacji rzemiosła i środki dla realizacji tych zadań.
Rzemiosło może prowadzić osoba fizyczna — na swoje wyłączne ryzyko, a więc we własnym imieniu — mająca formalne uprawnienia do samodzielnej działalności gospodarczej, wykonywanej zawodowo, a więc stanowiącej w zasadzie wyłączne źródło utrzymania. Określenie to jednak jako mało precyzyjne może nasuwać nadal wiele pytań, np. czy rzemieślnikiem jest taksówkarz albo osoba prowadząca sklep, hotel, biuro pisania podań itp., działalność usługowo-wytwórczą wykonywaną we własnym imieniu, na własny rachunek, zawodowo na mocy posiadanych uprawnień?
Przepisy zawierają listę dziedzin działalności gospodarczej, których nie obejmują regulacje prawne dotyczące rzemiosła, a więc które rzemiosłem nie są. Nie jest rzemiosłem działalność gastronomiczna w formie prowadzenia barów, kawiarni, smażalni ryb, smażalni placków, restauracji, ale jest rzemiosłem podawanie do konsumpcji (oczywiście za zezwoleniem właściwego organu administracji) własnych wyrobów we własnym punkcie wytwórczym, np. lodów i ciastek w cukierni, kaszanki w wędliniarni. Nie jest rzemiosłem prowadzenie działalności handlowej, ale dopuszcza się w określonych warunkach sprzedaż przez rzemieślnika własnych produktów. Nie zalicza się do działalności rzemieślniczej usług polegających na sporządzaniu projektów robót budowlanych i opracowań technicznych. Usługi transportowe zarówno osób, jak i towarów, stanowiące istotę działalności osoby je wykonującej, która za te właśnie czynności pobiera opłatę, nie są rzemiosłem. Wyjątek stanowią usługi transportu wodnego śródlądowego, które mogą być wykonywane na mocy uprawnień rzemieślniczych. Należy wyjaśnić, że rzemieślnicy wykorzystujący własny środek transportu do przewożenia materiałów i wyrobów nie muszą mieć dodatkowych uprawnień, jeśli nie pobierają za to odrębnych opłat. Podobnie jest traktowane holowanie uszkodzonego samochodu klienta do własnego warsztatu w celu naprawy.
Nie są rzemiosłem usługi geodezyjne. Odrębnym przepisom podlega działalność artystyczna i rozrywkowa prowadzona publicznie. Nie można nazwać rzemiosłem pracy zawodowej nauczycieli i wychowawców (chodzi oczywiście o system pozaszkolny, np. prywatne lekcje gry na instrumentach muzycznych, szkoły tańca towarzyskiego itp.), a także prowadzenia zakładów leczniczych, poradni zdrowia, ambulatoriów, przychodni lekarskich. Należy wyjaśnić, że gabinety masażu pielęgnacyjnego mogą być prowadzone w ramach rzemiosła „kosmetyka” (z wyłączeniem masażu leczniczego). Działalność wydawnicza, poligraficzna i fonograficzna usługowa i produkcyjna jest wykonywana poza rzemiosłem i prowadzona może być na podstawie odrębnych przepisów. Z zakresu działania przepisów regulujących funkcjonowanie rzemiosła wyłączono usługi matrymonialne (biura pośrednictwa przy kojarzeniu małżeństw), usługi wykonywane przez biura pisania podań i listów, przepisywania na maszynie, usługi biurowe, usługi biur tłumaczeń.
Usługi hotelarskie nie są zakwalifikowane jako