S5001377

ko gryzie, kiedy jest zmęczone, kiedy w pomieszczeniu znajduje się zbyt dużo ludzi, to można na to reagować.

Dzieci, które potrafią się dzielić z innymi, a także te, które usuwają się, żeby uniknąć bójki, należy chwalić i nagradzać. Kiedy maluchy dopiero uczą się zasad współżycia z innymi, ważne jest, aby ustalić reguły i zaznaczyć granice. Gdy potrafią bawić się ze sobą w zgodzie, można je zaskoczyć miłą niespodzianką, np. ciastem albo napojami.

Oczywiście nie obejdzie się bez negatywnych konsekwencji przy próbie ograniczenia zachowań typu plucie, bicie, gryzienie i kopanie.

1. Na początku można by unikać sytuacji, które - jak wiadomo z doświadczenia - prowadzą do niestosownych zachowań. Kiedy dziecko zaczyna mieć problemy zawsze wtedy, gdy bawi się z jakimś konkretnym malcem, to lepiej jest aby albo nie przebywały one w swoim towarzystwie, albo było z nimi trzecie dziecko.

2.    Jeśli mamy do czynienia z konkretnym niepożądanym zachowaniem, np. opluwaniem innych, to można je zmienić przez każdorazowe zwracanie uwagi i każdorazowe ukaranie dziecka w taki sam sposób, niezależnie od wymiaru przewinienia (overcorrection). Oznacza to, że bez względu na powód i na charakter określonego negatywnego działania jego konsekwencje bywają zawsze tak samo nieprzyjemne. Dziewczynce, która pluje na innych, należałoby kazać umyć zęby, wypłukać gardło i powycierać podłogę w miejscu, gdzie napluła.

3.    Gdy dziecko potrafi się kontrolować, musi za to zostać pochwalone i niezwłocznie otrzymać nagrodę. Agresywne zachowanie u malców można również sterować za pomocą planu punktowego.

Mobbing

Co się dzieje? - Miarka została przebrana...

Pewnego niedzielnego wieczoru ok. godz. 22 dzwoni do mnie pani S. Kiedy mówi, że jej córka Tamara nie chce chodzić do szkoły, bo jest mobbingowana, łamie jej się głos i, oczekując jakiejś porady z mojej strony, wybucha płaczem.

Kiedy udałem się do szkoły dziewczynki, zobaczyłam, że jej koleżanki stoją w grupce na podwórku i szepczą między sobą. Piętnastoletnia Tamara zostaje wywołana z sali. Wychowawca twierdzi, że dziewczyna w zasadzie dobrze dogaduje się z innymi koleżankami z klasy. Problemem są chłopcy. Nie lubią jej i nazywają ją „tupeciarą”, która na dodatek wszystkich w ordynarny sposób podrywa. 1 oto do pokoju, w którym ma się odbyć rozmowa, wchodź dosyć otyła, mocno wymalowana dźewczyna w spodniach od dresu, z brzuchem i biodrami na wierzchu oraz ostrym, szorstkim głosem. Nauczyciel informuje mnie, że już wielokrotnie zachodźł\ nieprzyjemne zdarzenia wymierzone przeciwko niej: ktoś parokrotnie wrzucił jej tornister do kubła na śmieci, umyślnie pobrudźł ubranie albo puścił w obieg jakieś obsceniczne rysunki z nią w roli głównej. Ostatnia plotka jednak przebrała miarę: w klasie rozpowiada się, że Tamara regularnie onanizuje się za pomocą ogórka. W piątek dźewczyna znalazła warzywo pod swoją ławką.

Co za tym stoi - mobbing w każdej szkole

Dziesięć procent uczniów twierdzi, że regularnie są narażeni na przemoc ze strony kolegów i koleżanek szkolnych. Przeciętnie z powodu mobbingu cierpi do trzech procent dzieci w każdej klasie.

Z takim zjawiskiem mamy do czynienia w każdym typie szkoły i dotyczy ono zarówno chłopców, jak i dziewcząt. Są tak sprawcami, jak i ofiarami. Z reguły mobbing stosowany przez płeć męską jest bardziej widoczny, dlatego też najeżę-