s55 (4)

§ 19: Czasownik vouioir/§ 20-21: Wyrażanie przeszłości

Czasownik vouloir

Vouloir jest czasownikiem modalnym. Odmienia się nieregularnie. Tylko 1. i 2. osoba liczby mnogiej zawiera temat bezokolicznika (nous voulons, vous voulez).

► § 24 Czasowniki modalne

vouloir

je    veux

tu    veux

il/elle/on    veut

nous    voulons

vous    voulez

ils/elles    veulent

Gdy chcemy o coś poprosić lub coś zamówić w sposób uprzejmy, wówczas zamiast formy je veux używamy je voudrais (chciałbym/ chciałabym). Jest to forma trybu przypu szczaj ącego.

Wyrażanie przeszłości Czas Passe compose

Passć compose wyraża czynności, jakie dokonały się w przeszłości. Składa się z dwóch elementów:

słówka posiłkowego avoir lub etre, odmienionego w czasie teraźniejszym + formy participe passć odmienianego czasownika.

► § 22 Participe passe

- Czas Passe compose z avoir

Passć compose ze słówkiem posiłkowym avoir składa się z formy osobowej tego słówka i z participe passć odmienianego czasownika.

Nous avons mange des frites.

Przeczenie obejmuje odmienną formę słówka avoir:

Nous n’avons pas mange de frites.

Czasowniki avoir i etre tworzą czas Passć compose przy użyciu słówka posiłkowego avoir. avoir j’aieu miałem etre j’aiete byłem

- Czas Passe composś z etre

Formy Passe composć z etre składają się ze słówka posiłkowego odmienionego w czasie teraźniejszym i z participe passe odmienianego czasownika.

Jean-Guy est alle au concert.

Tylko nieliczne czasowniki tworzą passe compose ze słówkiem posiłkowym etre. Są to przede wszystkim czasowniki wyrażające ruch: aller, venir, arriver, partir, entrer, sortir, rentrer, monter, descendre, revenir i rester.

Przy tworzeniu passe compose za pomocą słówka etre participe passe uzgadnia się co do liczby i rodzaju z podmiotem zdania.

Laurę est allee au concert.

Frederic et Nathalie ne sont pas alles au concert.

Nous sommes arrivees ce soir.

(Laurę et Nathalie)

Przeczenie tworzymy, dodając ne i pas do odmienionej formy słówka posiłkowego etre: Nathalie n’est pas allee au concert.

Przeszłość bliska

Wydarzenia, jakie miały miejsce w niezbyt odległej przeszłości, możemy wyrazić za pomocą wyrażenia venir de faire quelque chose. Po osobowej formie czasownika venir w czasie teraźniejszym pojawia się przyimek de, a następnie czasownik główny w formie bezokolicznika.

Je viens d’arriver. Dopiero co przyjechałem.

Je viens de la voir. Dopiero co ją widziałem.

Uwaga! Nie pomyl tej konstrukcji ze zwykłym użyciem czasownika: venir de + określenie miejsca:

Je viens de Paris. Przyjeżdżam z Paryża.

55

cinąuante-ciną