Scan0006 (31)

-udokumentowana skuteczność, tania terapia- leki te zmniejszają chorobowość i umieralność z przyczyn naczyniowo-sercowych.

-    należą do leków pierwszego rzutu w leczeniu nadciśnienia tętniczego

-    stosowane w monoterapii i połączeniach wielolekowych

-    szczególnie przydatne są małe dawki leków moczopędnych u osób w starszym wieku z izolowanym nadciśnieniem skurczowym (duża podatność tej grupy chorych na działanie diuretyków)

Charakterystyka grupy

-w początkowym okresie leczenia- zmniejszenie pojemności minutowej serca i objętości wewnątrznaczyniowej z towarzyszącym obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi

-    w późniejszym okresie dochodzi do stopniowego obniżania obwodowego oporu naczyniowego, które utrzymuje się w toku dalszego leczenia

-    zmniejszenie wrażliwości ściany naczyniowej na angiotensyne II

-    bezpośredni wpływ rozszerzający na ścianę naczynia (indapamid)

Podział leków moczopędnych ze względu na siłę działania Łagodna

-    antagoniści rec. aldosteronowego (spironolakton, eplerenon)

-    oszczędzające potas (amyrolid, triamterenem)

-    związki osmotycznie czynne (mannitol)

-    inhibitory anhydrazy węglanowej (acetazolamid)

Umiarkowana

-    tiazydy (hydrochlorotiazyd)

-    związki tiazydopodobne (indapamid, chlortalidon)

Duża

-    diuretyki pętlowe ( furosemid, torasemid, kwas etakrynowy)

Diuretyki tiazydowe

-tiazydy (hydrochlorotiazyd)

-    związki tiazydopodobne (indapamid, chlortalidon)

-grupa preparatów moczopędnych stosowana najczęściej (duża skuteczność, dobra tolerancja, niski koszt) -mech.działania : hamowanie kotransportu Na+/CI- przez błonę segmentu korowego krętej części kanalika dystalnego

-zmniejszenie objętości osocza i płynu pozakomórkowego

-    redukcja pojemności minutowej serca -monoterapia i terapia skojarzona

-    długotrwała terapia -> powrót objętości osocza, 4^ oporu obwodowego naczyń krwionośnych

-    czas działania (hydrochlorotiazyd ) 12-18 godzin