podstawach współczesnej pedagogiki i stanowią odzwierciedlenie polityki oświatowej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Głównym celem działalności dydaktyczno-wychowawczej w szkole wyższej jest zatem przygotowanie studentów (przyszłych pracowników) pod względem ideowym, oddanych sprawie ojczyzny, posiadających wysokie kwalifikacje w zakresie swojej specjalności, zdyscyplinowanych, aktywnych, pełnych inicjatywy i samodzielnych, uspołecznionych i kulturalnych, zdolnych w przyszłości do podjęcia pracy na kierowniczych stanowiskach w naszym kraju. Skuteczna realizacja tego celu zakłada:
1. Wyposażenie studentów w odpowiedni zasób wiadomości społeczno-politycznych, ogólnokształcących, ogólnotechnicznych oraz w gruntowną wiedzę fachową w określonej specjalności; rozwijanie umiejętności posługiwania się w konkretnym działaniu zdobytą wiedzą, a także doskonalenie praktycznych nawyków potrzebnych absolwentom szkoły wyższej.
2. Rozwijanie i doskonalenie u studentów odpowiednich zdolności poznawczych, a zwłaszcza skutecznego myślenia, twórczej wyobraźni i umiejętności przewidywania przyszłych działań, aktywnej pamięci i uwagi. Istotne jest także wyrabianie u studiujących umiejętności podejmowania szybkich i trafnych decyzji w sytuacjach trudnych, wymagających natychmiastowego działania.
3. Wyrabianie intelektualnych zainteresowań studentów najnowszymi osiągnięciami nauki i techniki ■oraz zamiłowań do przyszłej pracy zawodowej.
4. Kształtowanie właściwych przekonań i ideowo zaangażowanych postaw • studentów, rozwijanie ich ambicji i umiejętności samodzielnego wzbogacania swoich wiadomości i podnoszenia kwalifikacji, czyli kształ-tówame wszystkich tych cech osobowości, które są niezbędna absolwentom szkół wyższych.
Cele kształcenia w szkole wyższej — obejmując wszystkie zasadnicze procesy nauczania i uczenia się. kształcenia i samokształcenia oraz wychowania i samowychowania, wszelkie najistotniejsze czynności nauczycieli akademickich i studentów — zakładają wszechstronny rozwój studiującej młodzieży.
NAUCZYCIELE AKADEMICCY
Podmiotem wszelkich oddziaływań dydaktyczno-wychowawczych na studentów jest kadra naukowo-dydaktyczna szkoły wyższej. Zgodnie z podstawowymi założeniami współczesnej pedagogiki nauczyciele akademiccy odgrywają kierowniczą rolę w procesie dydaktyczno-wychowawczym. Skuteczne jej sprawowanie w nauczaniu i wychowaniu młodzieży wymaga, aby posiadali oni odpowiednie predyspozycje niezbędne do wykonywania podstawowych funkcji dydaktyczno-wychowawczych w szkolnictwie wyższym. Spośród wielu istotnych cech osobowych nauczycieli akademickich, należy wyróżnić przede wszystkim ideowo zaangażowaną postawę,' kwalifikacje spec jalistyczno-naukowe oraz przygotowanie pedagogiczne.
Właściwa ideowo zaangażowana postawa nauczyciela akademickiego przejawia się w jego oddaniu i wierności postępowym ideom, jak róynież w dążeniu do ich urzeczywistnienia, w ścisłym zespoleniu patriotyzmu z internacjonalizmem, w uznawaniu naukowego światopoglądu oraz w postępowaniu zgodnym z podstawowymi zasadami etyczno-obyczaj owymi. Może on wywierać wychowawczy wpływ na studentów nie tylko poprzez skuteczną realizację programów nauczania, lecz również poprzez osobisty przykład w działalności
2 B,
. Hydzik
17