Po' przyjęciu pewnych założeń upraszczających, w wyniku przekształcenia schematu blokowego przedstawionego na rys. 15, otrzyma się t ransmitancj ę
G (s) =
y (s)
T1 + T2
t(s) k (T1 * T2)
l +
/9/
Z porównania z transmitancję /8/ reguła tora'PID wynika, że parametrom k , przyporzędkowane zostały tu parametry struktury
z rys. 15 w następujący sposób:
1
T1 +
T„ -
k
T
i
T
d
712/
W regulatorze przedstawionym na rysunku 15 istnieje łatwa możliwość zmian stałych czasowych i T^. Poprzez te stałe zmieniany zostaje współczynnik wzmocnienia, czas całkowania oraz czas różniczkowania regulatora. Z zależności /IG * 12/ widać, że zarówno T jak i T0 wpływa na każdą z nastaw. Zmieniając więc przykładowo czas całkowania zmieniamy równocześnie czas różniczkowania i wzmóc nienie. Tego typu zjawisko nazywa się interakcję.
Interakcję w regulatorze nazywa się wzajemne oddziaływanie na siebie nastaw,
Regulatory buduje się tak, by ograniczyć interakcję kosztem niewielkich zmian konstrukcyjnych. Nie zawsze jest to możliwe. Przeważnie w regulatorach PI interakcja jest pomijalna, natomiast w PID bywa czasami znaczna, zwłaszcza między czasem całkowania i różniczkowania. Wielkość różnicy pomiędzy wartościami parametrów otrzymanych z rzeczywistej odpowiedzi regulatora a wartościami X , Ti# nastawionymi na skalach w danym regulatorze zależy od
konkretnych wartości liczbowych tych parametrów.
Przy doborze regulatorów do obiektu należy pamiętać o wprowadzaniu poprawek wynikających z interakcji,