Scan0030

OY

z ciężkimi), większość kuców i przedstawicieli kilku ras koni pociągowych — wielkich zwierząt roboczych znanych z dużej siły.

Różnorodność genów, jakie amerykański mustang odziedziczył po swoich przodkach, dała w rezultacie stworzenie, które jest twarde, obdarzone wysoką inteligencją i cechami fizycznymi, którymi przewyższa większość reprezentantów naszych ras hodowlanych. Dzięki niezwykłej fizjologicznej wydolności swych organizmów te dzikie konie są w stanie szybko przezwyciężyć choroby lub skutki zranień; pod tym względem konie hodowlane me wytrzymują porównania. Mimo jednak całej różnorodności genetycznego dziedzictwa, charakterystyczny chód mustanga w czasie kłusa lub galopu nadal wskazuje na jego hiszpańskich lub północnoafrykańskich przodków. Podobnie jak berbery z Afryki Północnej, biegnące mustangi mają skłonność do unoszenia wysoko kopyt i wyrzucania ich na zewnątrz, co nieco przypomina wiosłowanie.

Większość mustangów jest zadziwiająco odporna: muszą takie być, by przetrwać na wolności. Ich wytrzymałość jest legendarna. Mogą cię nieść dwa dni z rzędu z wytrwałością rzadko spotykaną u koni hodowlanych.

Nie można stworzyć listy cech amerykańskiego mustanga, nie zwracając szczególnej uwagi na jego kopyta. Tak jak chodzenie boso prowadzi do wytworzenia się stwardniałych stóp u człowieka, tak i mustang grube ściany puszek oraz podeszew rogowych swych kopyt zawdzięcza warunkom środowiskowym. Bieganie dzień po dniu po skalistym i twardym podłożu prowadzi do wykształcenia się niezwykle mocnych kopyt, które są silne już w chwili narodzin zwierzęcia. Konie takie, jak berbery z Afryki Północnej i andaluzyjskie z Hiszpanii, genetyczni przodkowie mustangów, również są znane ze swoich pięknych i trwałych kopyt.