s 82

82

Rys. 10.1. Rozpuszczanie cukru w ■ (hydratacja cząsteczek)

Rys. 10.2. Rozpuszczanie soli NaCl (substancji jonowej) w wodzie

Przykłady substancji chemicznych będących elektrolitami i nieelektrolitami

ELEKTROLITY

NIEELEKTROLITY

chlorowodorowy    HCI

siarkowy(VI)    H₂S0₄

octowy    CH3COOH

sodu    NaOH

wapnia    Ca(OH)₂

amonu (amoniak)    NH3 • aq

chlorek amonu    NH4CI

siarczan sodu    Na₂SO_a

eter etylowy

chloroform czterochlorek węgla

CijHhOii

C₂H₅OH

CH₃COCH₃

(C₂H₅)₂0

c₆h₆

CHCb

CCU

CH4

Powstają dodatnio naładowane jony hydroniowe (oksoniowe) HjO* oraz ujemnie naładowane jony chlorkowe. Oba rodzaje jonów są solwatowane, czyli otaczane cząsteczkami rozpuszczalnika. Jednak substancje kowalencyjne mogą dysocjować w różnym stopniu. Np. kwas octwy CH3COOH jest w wodzie słabo zdysocjowany:

CH3COOH + H2O == CH₃C00' + H₃0⁺

Również kwas fluorowodorowy HF jest w wodzie słabo zdysocjowany (1%), podczas gdy kwas solny HCI dysocjuje w 100%.

/ Dysociacie charakteryzują: stopień jonizacji elektrolitu, zwany też stopniem dysocja-cji, oraz stałaTównowagi reakcji dysocjacji^

Stopień dysocjacji elektrolitu a jest to stosunek liczby cząsteczek zdysocjowanych do ogólnej liczby wszystkich cząsteczek w roztworze. Wyrażamy go w postaci liczby ułamkowej lub w procentach.

Stopień dysocjacji zależy od rodzaju i stężenia substancji rozpuszczonej, od rodzaju rozpuszczalnika oraz temperatury.