s03 (6)

USTERZENIE. Stateczniki miaiy konstrukcję drewnianą, kryte były sklejką. Stery wykonano z duralu i pokryto płótnem. Wszystkie stery wyposażono w klapki odciążające (trymery).

PODWOZIE główne dwugoleniowe chowane w tył do gondoli silników. Opony kół niskociśnieniowe firmy Dunlop. Amortyzacja podwozia za pomocą krążków' gumowych pracujących na ściskanie. Kółko ogonowe w postaci metalowej, dwuśladowej rolki, chowane w locie. Napęd mechanizmu podwozia — hydrauliczny. Koła główne wyposażone były w hamulec systemu Bendix, uruchamiane za pomocą sprężonego powietrza. Dźwignia uruchamiania hamulców znajdowała się na sterownicy pilota.

ZESPÓŁ NAPĘDOWY składał się z dwóch silników rzędowych Rolls-Royce Merlin. dwunastocylindrowych w układzie V, chłodzonych cieczą. W zależności od wersji silniki te różniły się mocą i charakterystykami. Uruchamiane były z kabiny pilota za pomocą rozruszników elektrycznych, zasilanych z własnego akumulatora lub baterii lotniskowych. Śmigła metalowe trójłopatowc Dli Hydromatic, o średnicy 3,66 m i zmiennym skoku, miały instalację przeciwoblodzeniową.

Podstawowe rodzaje silników stosowanych w poszczególnych wersjach płato-wca podano w tabeli danych technicznych, w wersjach zaś nic wymienionych w tabeli — użytkowano je jak następuje:

•    Mk IX B — Merlin 72 o mocy 1202 kW

• Mk XIII NF — Merlin 21, 22, 23

• Mk XIV XI' — Packard-Merlin 67

0    mocy 1235 kW • Mk XVI B — Merlin 72173 lub 76/77 o mocy 1635/1700 kW. W każdym płatowcu stosowano dwa silniki z przeciwbieżnymi kierunkami obrotów śmigieł. Pozwalało to na zredukowanie reakcji momentu obrotowego, który przy silnikach dużej mocy powodował silną tendencję do przechyleń samolotu. • Mk XIX NF — pierwsze egzemplarze miały silniki — jak Mk XII, następne egzemplarze aż do końca serii silniki e większej mocy.

KABINA ZAŁOGI. Wejście do kabiny odbywało się przez klapę z prawej strony kadłuba (wersje NF) lub klapę w podłodze (wersja B). Wejście do kabiny ułatwiała teleskopowa drabinka wchodząca w skład wyposażenia samolotu. Miejsce pilota znajdowało się po lewej stronie, nawigatora zaś po prawej. W wersji bombowej leżące stanowisko bombardierskic znajdowało się poniżej i przed fotelem nawigatora. W wersji XI' lukę po stanowisku bombar-dierskim zasłoniła tablica z ekranami radiolokatora. Kabina miała wentylację

1    ogrzewanie. Przednią szybę (plaska w wersjach F i kątowa w wersjach B) wykonano ze szkła pancernego. Fotele załogi osłonięto z tyłu blachą stalową. Wersja Mk XVI B miała kabinę ciśnieniową.

Samolot Mosqmto Mk II NF nr W4052 w locie próbnym

Samolot Mosguilo Mk VI FB nr DD739 RX-X z 456 dywizjonu RAF

Samolot Mosętdlo Mk PR XVI nr DZ424 podczas próby silników

Samolot Mosętnto Mk VI FB nr LR303 SM -A z dywizjonu

305