Rys. 9.3-14. Układ kotew' wzmacniających systemu Helifix u konstrukcji drewnianej wg [30]
Szczególnymi przypadkami remontów więźby dachowej są wyrównania. Nawet przy bardzo starannym wykonaniu więźby, krawędzie jej elementów - krokwi lub słupów - nie leżą dokładnie w tej samej płaszczyźnie. Krawędzie elementów powinny być równoległe; w przeciwnym razie po obudowaniu więźby dachowej spoiny sąsiadujących płyt okładzinowych rozejdą się klinowo i będą nieestetycznie wyglądały. Poza tym dopasowanie dużych płyt wykończeniowych w miejscach przecięcia się ścian i ukośne przycinanie ich krawędzi stają się bardzo kłopotliwe.
Jeżeli dolne krawędzie krokwi nie leżą w jednej płaszczyźnie, to należy je wyrównać za pomocą podkładek (rys. 9.3- 15a) lub desek (rys. 9.3- 15b). Usytuowanie desek wyznacza się za pomocą sznura, rozciągniętego i napiętego pomiędzy pierwszą a ostatnią krokwią. W omawianym przypadku (rys. 9.3-15b) zastosowano deski 32* 100 mm oraz gwoździe, przybite w dwóch szeregach.
Często spotyka się zbyt duże ugięcie kalenicy dachowej, spowodowane nadmiernymi ugięciami krokwi. Przekroczenia ugięć wy wołane są najczęściej długotrwałym zaleganiem śniegu, nadmiernym obciążeniem krokwi pokryciem lub też