s04 (2)

Niemiecki 9 mm pm MP-40 we. 1940

{samoczynnymi). Niezupełnie zasługiwał na nazwę naboju pośredniego amerykański 7,62 mm nabój pośredni wz. 1940 r., używany do strzelania z amerykańskiego 7,62 mm karabinka samopowtarzalnego M-l. Ze względu na małą energię kinetyczną wylotową jego pocisku (1235 dżuli) oraz na walcowy kształt łuski, nabój ten jest właściwie potężnym (wydłużonym) nabojem pistoletowym. Jednakie broń już od chwili jej skonstruowania nosiła miano 7,62 mm karabinka samopowtarzalnego Caratu! M-l. Wymienione kbk Garanda produkowano w dwóch wersjach

—    z kolbą drewnianą i z metalową składaną. Te pierwsze oznaczano symbolem M-l, a drugą odmianę oznaczano M-l, A-l. Po przerobieniu mechanizmu uderzeniowo-spustowego na ogień ciągły i pojedynczy oraz po zastosowaniu 30-nabojowego magazynka, kbk otrzymał nazwę 7,62 kbk automatyczny M-2, a po przystosowaniu go do celownika noktowizyjnego

—    symbol M-3.

W następstwie przezbrajania wojsk w karabiny samopowtarzalne wzrosło gwałtownie zużycie amunicji karabinowej. Żołnierz uzbrojony w karabin samopowtarzalny musiał nosić większy indywidualny zapas amunicji karabinowej niż żołnierz wyposażony w karabin powtarzalny. Toteż pomimo pewnych zastrzeżeń organów wojskowych, zaczęto się skłaniać do powszechnego przejścia z liczącego pół wieku, klasycznego ciężkiego naboju karabinowego, na lżejszy nabój pośredni. Zadecydowały o tym następujące zalety naboju pośredniego:

—    spełnianie wymagań stawianych nabojowi klasycznemu na odległościach do 800 m;

—    prawie dwukrotnie mniejsza masa naboju;

—    dwukrotnie większa liczba nabojów noszonych przez żołnierza;

—    mniejsze zużycie surowców do produkcji nabojów;

—    prostsza konstrukcja karabinka;

—    mniejsza masa i lepsza podatność manewrowa broni.

CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA KBK AKM

Karabinek AKM jest automatyczną*, indywidualną bronią strzelecką przeznaczoną do zwalczania pojedynczych celów żywych na odległościach do 400 m, grupowych na odległościach do 800 m oraz celów powietrznych (samoloty, śmigłowce, spadochroniarze) na odległościach do 500 m. Ponadto nabojami specjalnymi z pociskiem przeciwpanccrno-zapalającym można zapalać paliwo i niszczyć cele żywe, znajdujące się za 7 mm pancerną osłoną na odległościach do 300 m. Po nasadzeniu na karabinek bagnetu można go używać do walki wręcz.

Sam bagnet służy jako nóż, a we współdziałaniu z pochwą spełnia rolę nożyc do cięcia drutów i kabli elektrycznych. Automatyka karabinka działa na zasadzie wykorzystania odprowadzanych gazów prochowych. Z karabinka można strzelać ogniem pojedynczym lub ciągłym, seriami krótkimi (do 5 strzałów) lub długimi (do 10 strzałów). Opisywany karabinek jest zmodernizowaną wersją wcześniej wprowadzonego do uzbrojenia Wojska Polskiego 7,62 mm kbk automatycznego AK, który początkowo nazywany był pistoletem maszynowym Kałasznikowa (pmK). Modernizacja ta polegała głównie na konstrukcyjno-

• Wydaje się celowym dodacie (w regulaminowej nazwie karabinka) przymiotnika automatyczny, określającego typ broni. W’ rosyjskiej nazwie karabinka odpowiednikiem jest litera ,,A" ,.awtomaticzcskij, awtomat”.

4