Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest wykonanie pręta z kompozytu epoksydowo-szklanego metoda laboratoryjną oraz zbadanie jego wybranych właściwości mechanicznych.
I. Wprowadzenie
Rozwój cywilizacji wymuszał poszukiwania nowych konstrukcyjnych materiałów lub modyfikowanie właściwości już istniejących. Już w starożytności do gliny dodawano słomę jako zbrojenie, która poprawiała wytrzymałość na rozciąganie wyrobów. W okresie przedwojennym (lata 30-te XX w.) opracowano metody wytwarzania włókien szklanych orz żywic syntetycznych. Prace te zapoczątkowały intensywny rozwój materiałów kompozytowych. Lata II wojny światowej, okres wyścigu zbrojeń oraz plany podboju kosmosu przyczyniły się w znacznym stopniu do rozwoju nowych materiałów konstrukcyjnych, a szczególnie materiałów kompozytowych. W latach 60-tych ubiegłego wieku otrzymano włókna węglowe, 10 lat później aramidowe (m.in. kevlar), a w latach 80-tych włókna polietylenowe. W latach 90-tych opracowano kompozyty polimerowo-drzewne (WPC - Wood Plastic Composites), w których użyto mączki drzewnej jako napełniacza. Osnowę stanowił polietylen z polipropylenem oraz polichlorkiem winylu. Kompozyt ten znalazł zastosowanie m.in. do wytwarzania sztucznych desek.
II. Pręty kompozytowe zbrojone włóknami
Zainteresowanie prętami z kompozytów polimerowych zbrojonych włóknami (rys. 1) wynikało z istniejących problemów wpływu negatywnych czynników środowiska takich jak np. wilgoć, oddziaływani^ związków chemicznych, zmienność temperatury otoczenia na obiekty budowlane.
Rys. 1. Pręty kompozytowe zbrojone włóknami.
1