W zależności od przeznaczenia strzały należy ją wyposażyć w odpowiedni rodzaj pierzyska. Pierzysko spiralne stosowane jest do strzał z tępym grotem, którymi (poniżej - F) strzela się do nadrzewnych stworzeń. Jeśli strzała utknie w gałęziach, wystarczy najdelikatniejszy ruch, żeby wprawić ją w ruch obrotowy, co zwiększa szanse na to, że doleci do ziemi. Widoczna pod mą strzała z dwiema lotkami przeznaczona jest do połowu ryb (poniżej - A). Ponieważ wystrzeliwuje się ją na małą odległość, wystarczą one, żeby jej lot był stabilny. Na dole widać trzy typowe myśliwskie strzały z trzema lotkami.
Groty strzał różnią się pod względem kształtu i wielkości. Wszystkie widoczne poniżej są dziełem autora:
a) Strzała na ryby. brzechwa z leszczyny z cisowym szczytem uzbrojonym w dwa groty z zadziorami wykonane z poroża; b) Replika neolitycznego grotu z obszaru Europy, osadzona przy użyciu lepiszcza z sosnowej żywicy; c i d) Tak zwane groty wojenne, którymi uzbrajano strzały przeznaczone do walki, wykonane z krzemienia, umocowane owijką ze ścięgien; e) Myśliwski krzemienny grot z ząbkowaną krawędzią i owijką z włókien podbiału; f) Strzała z tępym kościanym grotem do łowów na nadrzewne stworzenia. Ostry grot mógłby przyszpilić zdobycz do drzewa poza zasięgiem myśliwego; g) Grot z poroża wyposażony w zadziory, wzorowany na grotach strzał używanych do łowów na morskie ssaki. Podobnie jak strzały służące do połowu ryb. mogą być one przywiązywane do łuku długą i cienką, ale mocną linką; h) Prosty kościany grot myśliwski; i) Prosty myśliwski grot wykonany z poroża.
Nieprzyjemną pracę, jaką jest oczyszczanie skóry, zawsze łatwiej wykonywać we dwóch.
Kiedy skóra jest oczyszczona, należy usunąć z niej sierść. Kilka dni moczenia w ługu i du/o ciężkiej pracy, to zwykła kolej rzeczy.