Ważne osoby:
Jan Gwalbert Pawlikowski (1860-1939) - humanista o niezwykle wszechstronnej wiedzy i zainteresowaniach. Był prekursorem taternictwa jaskiniowego. W 1912 r. zainicjował powołanie Sekcji Tatrzańskiej jako pierwszej w Polsce organizacji mającej na celu ochronę przyrody. Brał aktywny udział w pracach organizacyjnych nad powołaniem Ligi Ochrony Przyrody. Współdziałał też w międzynarodowym ruchu ochrony przyrodySlw^powołanipsia! Międzynarodpjfego Biura Ochrony Przyrody wBrukseli. Stał się prekursorem dzisiejszej1'“ sozologii.
Marian Raciborski (1863-1917) - profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, wybitny botanik, popularyzator wiedzy przyrodniczej i krajoznawczej, pionier idei ochrony przyrody, inicjator tworzenia rezerwatów przyrody w Polsce. Był przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. M. Kopernika, które opracowało plan ochrony kilkudziesięciu osobliwości przyrody zasługujących na ochronę oraz zaproponowało ochronę większych rezerwatów górskich w Tatrach i Pieninach a także rezerwatów stepowych na niżu.
Władysław Szafer (1886-1970) - profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, wybitny uczony botanik, znakomity pedagog, wychowawca i publicysta, organizator ruchu ochrony przyrody i główny inicjator powołania Ligi Ochrony Przyrody, zaangażowany działacz w międzynarodowym ruchu ochrony przyrody. Z profesorem Michałem Siedleckim był inicjatorem utworzenia w 1928 r. Międzynarodowego Biura Ochrony Przyrody w Brukseli. W latach 193 6-3 8 był reprezentantem Rządu Polskiego do Rady Generalnej tegoż Biura. W 1958r. został wybrany członkiem honorowym Międzynarodowej Unii Ochroh|gf Przyrody i jej Zasobów a także członkiem Komisji Ekologicznej oraz Tymczasowego Międzynarodowego Komitetu Parków Narodowych. Brał również udział w międzynarodowych akcjach jak: utworzenie Komitetu Ochrony Żubra, współpraca z Międzynarodowym Komitetem Ochrony Ptaków i Międzynarodową Radą Badań Morza, w akcjach ochrony wielorybów, rybostanu oceanów i innych. Jego nazwisko zostało umieszczone na "Zaszczytnej Liście Zasłużonych dla Ochrony Przyrody", zaprezentowanej na Międzynarodowym Kongresie Światowego Funduszu na Rzecz Dzikich Zwierząt w Bonn w 1975 r. Pozostawił wielkie dzieło swego życia - organizację ochrony przyrody w Polścd*1 zdolną do działania.
Michał Siedlecki (1873-1940) - profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowi::, wybitny uczony przyrodnik i .zoolog, podróżnik, popularyzator nauk przyrodniczych, pedagog, literat i artysta rysownik, zasłużony działacz ochrony przyrody w Polsce i za granicą. W 1923 r. został mianowany członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody oraz delegatem Rządu Rzeczypospolitej Polskiej do stałej Międzynarodowej Rady Badań Morza w Kopenhadze. Był również delegatem Rządu do Rady Generalnej Międzynarodowego Biura Ochrony Przyrody w Brukseli oraz przedstawicielem PROP w Międzynarodowej Unii Biologicznej, Międzynarodowej Radzie Badań Morza i w Międzynarodowym Komitecie Ochrony Ptaków. Uczestniczył też w wielu międzynarodowych kongresach ornitologicznych i ochrony przyrody. Z jego inicjatywy w 1930 r. Polska przystąpiła do prac w Międzynarodowym Komitecie Ochrony Ptaków z siedzibą w Londynie. Dzięki jego staraniom w 1936 r. został objęty ścisłą ochroną jesiotr zachodni a także łosoś i troć wiślana. Współdziałał w restytucji żubra białowieskiego.