154
była przez Jana Gwalberta Pawlikowskiego i stowarzyszenia ziemiańskie. Celem pisma była obrona interesów szlachty, walka o wysokie odszkodowania oraz o likwidację serwitutów. Autor scharakteryzował główne artykuły redaktorów naczelnych, polemiki i ataki prasowe, jakie toczyli, przeprowadził analizę zawartości poszczególnych numerów Polski.
Następnie Artur Kurek przestawił Zapomniane galicyjskie czasopisma sportowe i turystyczne doby autonomicznej, na przykładzie czasopisma w języku niemieckim Das Yelocipede (1869) oraz Koła (1895-1899) poświęconych kolarstwu i turystyce i innym dyscyplinom sportu.
Spółka autorska Nadija Ze lińska i Renata S a m o t y j opracowała referat Rola naukowców Politechniki Lwowskiej w rozwoju czasopiśmiennictwa technicznego drugiej połowy XIX - początku XX wieku. Szybki rozwój myśli naukowo-technicznej drugiej połowy XIX wieku, rozwój przemysłu, nowych idei, przyczynił się do znacznego rozwoju wymiany osiągnięć i wynalazków, toteż wymiana informacji stała się koniecznością. Pociągnęło to za sobą rozwój czasopism przyrodniczych, technicznych, specjalnych, fachowych, które wychodziły w Galicji, ale pozostają poza zainteresowaniami prasoznawców i historyków prasy.
Wasyl Pedycz omówił w języku ukraińskim Zapysky Naukowogo Towary-stwa imeni Szewczenka (1891-1914) we Lwowie i przeprowadził analizę historycz-no-prasoznawczą i tematyczną zawartości.
Lwowski «Miesięcznik Heraldyczny» 1908-1915 w służbie nauk pomocniczych historii i bibliotekoznawstwa to kolejny referat, opracowany przez Alfreda Toczka. Dotyczył wydawnictwa Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie i polskiego dorobku na polu heraldyki, genealogii i sfragistyki. Pismo zamieszczało na łamach monografie znanych rodów i rodzin polskich, materiały heraldyczne i recenzyjne, spełniało rolę warsztatu naukowego dla badaczy zajmujących się naukami pomocniczymi historii. Autor przedstawił dorobek 42 autorów tego pisma i omówił najważniejsze i najbardziej kontrowersyjne artykuły i rozprawy.
Następny referat pt. Gazeta Żydów lwowskich «Chwila» w początkach niepodległości (1919-1921) wygłosił Marek Przeniosło. Chwila była organem Żydowskiej Rady Narodowej we Lwowie a po rozpadzie monarchii habsburskiej w 1918 roku, ukazywała się codziennie. Była gazetą bogatą tematycznie, poruszała kwestie polityczne, ekonomiczne, kulturalne i wiele innych, także sprawy zagraniczne. Reprezentowała środowiska syjonistyczne. Teksty zamieszczane na łamach Chwili były utrzymane w spokojnym tonie, nawet problemy kontrowersyjne przedstawiano w sposób wyważony i obiektywny.
Ostatnim referatem w Sekcji Czasopiś-mienniczej było wystąpienie Małgorzaty Przeniosło „Studia Mathematica” -czasopismo naukowe matematyków lwowskich (1929-1940). Twórcami i redaktorami rocznika Studia Mathematica byli wybitni uczeni matematycy profesorowie Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie Hugo Steinhaus i Stefan Banach. Czasopismo miało charakter międzynarodowy, artykuły w nim publikowane były publikowane w językach kongresowych, specjalizowało się w pracach z analizy funkcjonalnej i dziedzin z nią związanych. Autorka przeprowadziła analizę zawartości treści czasopisma, udziału w nim polskich autorów oraz wielu wybitnych uczonych zagranicznych.
Wspomnieć jeszcze należy o referatach wygłoszonych w innych sekcjach, w których prasa i czasopisma stanowiły podstawę opracowania wystąpienia, jak na przykład referat Barbary M a r e s z Lwowskie biblioteki i wydawnictwa teatralne w XIX i na początku XX wieku, stanowiący przegląd czasopism teatralnych, takich jak Kurier Teatralny Lwowski, Teatry Miejskie, czy Poradnik Teatrów i Chórów Włościańskich, teatralnych roczników, kalendarzy i almanachów. Michał Zięba przedstawił referat Romantyzm i romantycy na łamach „Ruchu Literackiego” w latach 1874-1878, Marian Patelski Publicystykę Ireny Pannenkowej - lwowskiej korespondentki „Rzeczpospolitej”, Adam B a ń d o Problematykę „dziesiątej muzy” na łamach „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” w latach 1918-1939, Jolanta Chwastyk-Kowalczyk Wybrane problemy kultury Krakowa i Lwowa na łamach londyńskiego „Dziennika Polskiego” i „Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza” w latach 1940-1955, a Ewa