WSTĘP
W latach 1973-1983 opracowano i ustalono zasady wykonywania badań i dokumentacji metodą Archeologicznego Zdjęcia Polski /AZP/, obowiązujące obecnie wszystkie ekipy realizujące ten ogólnopolski pro- » gram na terenie całego kraju. Zasady te w formie instrukcji, pism okólnych Generalnego Konserwatora Zabytków i ustaleń szczegółowych, konsultowane były z przedstawicielami środowisk archeologicznych i dyskutowane na posiedzeniach Podkomisji Archeologicznego Zdjęcia Polski, Komisji Badań Archeologicznych Rady Naukowej ds. Archeologicznych powołanej przy ministrze kultury i sztuki. Większość z nich została opublikowana w tomie "Zdjęcie Archeologiczne Polski" /Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków, seria B, t. L,XVI/. Poza tym niektóre szczegółowe ustalenia przedstawiane były w "Informacjach", wydawanych co roku przez Ośrodek Dokumentacji Zabytków.
Podstawowym dokumentem, z którego dotychczas korzystała większość prowadzących badania metodą AZP, była jednak "Instrukcja wypełniania Karty Ewidencji Stanowiska Archeologicznego" /tekst powielony przez ODZ w 1979 r. , następnie zamieszczony we wspomnianym tomie BMiOZ/. Instrukcja ta przedstawiała przede wszystkim zasady wypełniania formularza Karty Ewidencji, a tylko zwięźle sygnalizowała najważniejsze wymogi sporządzania dokumentacji obszaru numerowanego AZP oraz sposobu prowadzenia badań powierzchniowych. Praktyka realizacji badań AZP wykazała jednak,, że mimo opublikowania /poza "Instrukcją”/ wielu pozycji dotyczących metody badań /zob. Literatura/ oraz prowadzonych systematycznie szkoleń, interpretacja instrukcji nie zawsze jest jednolita, a większość wątpliwości dotyczy metody prowadzenia badań i sposobu dokumentacji obszaru. Stąd, dla ułatwienia pracy ekipom badawczym w końcu 1981 r. ukazał się "Komentarz" do "Instrukcji", natoinias* opracowanie niniejsze zawiera jednolitą wykładnię zarówno zasad prowadzenia badań, wypełniania kart stanowisk, jak i sporządzania całości dokumentacji obszaru; nie jest jednak podręcznikiem badań powierzchniowych. Celem