240 Florian KrautkrSmer
Filmy okazują się najbardziej autorefleksyjne w miejscach, w których elementy paratekstualne zostają włączone do tekstu. Jako że funkcją paratekstu jest komunikowanie tekstu, miejsca te odsyłają do odpowiednich kontekstów dyspozytywowych oraz wskazują na sposób, w jaki określone praktyki - na przykład obecność narratora filmowego — zachowały się w ciągu całej historii kina, od jego początków aż po epokę DVD. Ponadto, co widać dość wyraźnie, tendencje autonomiczne będące cechą medium filmowego wpływają na powstawanie nowych okoliczności, w których medium to integruje trudne do skontrolowania, pozafilmowe elementy. Wszak każda zdefiniowana bariera, to przełamana bariera.
Na zakończenie pragnę przywołać jeszcze jeden przykład filmowy pochodzący z nurtu znajdującego się na antypodach kina komercyjnego, a mianowicie awangardowy film Le film est deja commence'?, nakręcony w 1951 roku przez Maurice’a Lemaitre’a. Ten letrystyczny film włącza w swą fabułę niemal całą salę kinową - zarówno na ścieżce dźwiękowej, jak też na ekranie pojawiają się na przykład dyrektor kina, operator projektora oraz sprzątaczka. Integralną częścią seansu staje się ponadto zarówno sama kreacja przestrzeni, w której ów się odbywa (wedle scenariusza powinna ona przebiegać w odpowiedni sposób, ponieważ potem zostaje opisana na ścieżce dźwiękowej), jak też prezentaqa potencjalnych recenzji podczas filmu. (Wszystko to wyjaśnia sens pytania zawartego w tytule, kiedy właściwie rozpoczął się film - wraz z początkiem projekcji, czy może już w chwili wejścia do kina?) Jednak na tym nie koniec - w zainscenizowanym finale w sali projekcyjnej pojawiają się policjanci, których ofensywne zachowanie ma do tego stopnia poruszyć publiczność, by ta sama aktywnie wystąpiła przeciwko organizacji tego rodzaju pokazów42. Krótko mówiąc, celem Lemaitre’a było zniesienie granicy między sztuką a życiem, przełamanie bierności, której często poddaje się widz kinowy. Reżyser zdaje się twierdzić, że wszystko jest seansem filmowym, którego przebieg może zostać każdorazowo zmieniony poprzez jakąś ingerencję z zewnątrz. Lemaitre i letryśd zawsze
42 Podobno z uwagi na niezwykle przekonującą inscenizację akcja policyjna, która miała miejsce pod koniec pokazu premierowego w Paryżu, była autentyczna...
Poszerzenie strefy granicznej - paratekst w filmie 241
przykładali szczególną wagę do tego, by dzieła filmowe postrzegane byty jako konkretne działania. W świetle tej teorii sam film staje się jedynie częścią całego pokazu, zaś paratekst i tekst okazują się tak samo nierozłączne, jak dla letrystów sztuka i życie.
Z języka niemieckiego przełożyła Ewa Fiuk