skanuj0002 (646)

— 100 —

ORGANIZACJA TURYSTYKI W POLSCE

hotelarstwa i od tego czasu całość spraw turystyki znalazła się w kompetencjach jednego organu administracji państwowej. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku miało miejsce wiele przekształceń administracji turystycznej. W 1977 r. Rada Ministrów powołała Centralę Turystyczną „Orbis” odpowiadającą za organizację turystyki zagranicznej. Przełom lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku był okresem szczególnych zawirowań. W 1978 r. rozdzielono sprawy turystyki i kultury fizycznej, tworząc m.in. Główny Komitet Turystyki (GKT) jako centralny organ administracji państwowej podległy Prezesowi Rady Ministrów. Niestety, turystyka zagraniczna była dziedziną wyłączoną z kompetencji GKT - zajmowała się nią CT „Orbis”. Nie były to udane pociągnięcia. W 1981 r. podporządkowano CT „Orbis” Głównemu Komitetowi Turystyki. W 1986 r. zlikwidowano GKT i ponownie powołano Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki. W 1987 r. w jego miejsce utworzono Komitet ds. Młodzieży i Kultury Fizycznej. Sprawy turystyki komercyjnej w czasie tej reorganizacji znalazły się w Ministerstwie Rynku Wewnętrznego, a turystyka socjalna i kwalifikowana w Komitecie ds. Młodzieży i Kultury Fizycznej.

Kolejne zmiany przyniosła ostatnia dekada XX w. W 1991 r. na mocy ustawy powołano Urząd Kultury Fizycznej i Turystyki, który stał się organem centralnej administracji turystycznej i funkcjonował do 1999 r. Po jego zlikwidowaniu, przez krótki okres turystyka podlegała Ministrowi Transportu i Gospodarki Morskiej, aby od 21 czerwca 2000 roku znaleźć się w strukturach Ministerstwa Gospodarki.

8.2. ORGANIZACJA TURYSTYKI W POLSCE W XXI WIEKU

Aktualny model zarządzania turystyką w Polsce wykształcił się na początku 2000 roku, kiedy to postanowiono skorzystać ze wzorów występujących w większości krajów należących do Unii Europejskiej, ustawowo rozgraniczając ogólne zadania państwa w zakresie polityki turystycznej od promocji turystycznej.

Polityka państwa trzyma się podstawowej zasady, że naczelny organ administracji rządowej jest odpowiedzialny za kształtowanie ogólnej wizji państwa w sferze turystyki, natomiast kwestie operacyjne, zwłaszcza związane z promocją turystyczną, realizowane są przez odrębną instytucję. Jest to jedno z kluczowych zadań w procesie dostosowywania polskiej turystyki do standardów obowiązujących w Unii Europejskiej.

Od systemu organizacji turystyki w Polsce zależy w dużym stopniu przyszłość polskiego przemysłu turystycznego. Uregulowanie kwestii podatkowych, rozliczeń i innych aspektów działalności finansowej oraz konsolidacja polskich firm turystycznych wydają się być podstawowymi warunkami tego, aby polski rynek turystyczny nie został całkowicie zdominowany przez kapitał zagraniczny. Dużą rolę w tym względzie powinien odegrać turystyczny samorząd gospodarczy, który reprezentując interesy polskiej branży turystycznej, musi podjąć działania chroniące polski rynek usług turystycznych.

8.3. ADMINISTRACJA TURYSTYCZNA

8.3.1. Centralna administracja rządowa w Polsce

Zgodnie z ustawą o dzidach administracji rządowej z dnia 4.09.1997 roku (Dz.U. z 1999 r., nr 62, poz. 689 z późniejszymi zmianami) przyporządkowanie poszczególnych działów administracji rządowej poszczególnym ministrom leży w kompetencji Prezesa Rady Ministrów.