2.1. Człowiek a inni mieszkańcy Ziemi
nia, trwający do 10—5 tys. lat p.n.e., towarzyszył także upowszechnianiu się osiadłych form gospodarki rolnej, związanych z uprawą gleby i chowem zwierząt. Znaczący rozwój demograficzny nastąpił dopiero w zorganizowanych społecznościach starożytnych, posiadających nadwyżki i zapasy żywności, a także stosunkowo dobrze rozwinięty handel i rzemiosło. Na początku nowej ery, a zatem nieco ponad 2 tys. lat temu, Ziemię zamieszkiwało jednak nie więcej niż 250 min ludzi.
Pierwsze podwojenie liczby ludności w czasach nowożytnych nastąpiło w latach 1000—1650, pomimo niszczących ludność wojen i chorób epidemicznych, ale już kolejne w okresie trzykrotnie krótszym. W 1830 roku światowa populacja człowieka przekroczyła miliard, a 100 lat później dwa miliardy. Trzeci miliard zasilił ją w ciągu 30 lat, czwarty — 18 lat, a piąty — 9 lat. W Sylwestra 2000 roku ludzkość Ziemi osiągnęła 6,1 mld osób, w 2005 roku — prawie 6,5 mld. Pod koniec XX wieku przybywało co roku 91 min osób (w 2005 roku 77,2 min), codziennie 250 tys., co sekundę przyjście na świat ogłaszało krzykiem troje noworodków. W ciągu zaledwie 10 lat
Rys. 2.1. Wzrost ludności świata w latach 1750—200S i jego prognoza do 2050 roku (wg U.S. Census Bureau, International Data Base, wersja z sierpnia 2006)