skanuj0011 (348)

Historia logistyki

Wymagało to przetwarzania olbrzymich ilości informacji. Na szczęście, zainteresowanie integracją przepływu dóbr zbiegło się w czasie ze zwiększoną dostępnością komputerów. Logistyka w szerokim zakresie zaczęła wspomagać się zastosowaniami informatyki. Powstały wtedy początki rozwiązań, nazywanych obecnie systemami ERP, które do dzisiaj wykorzystuje się w informatycznym wspomaganiu logistyki.

Szybko zaspokojone zapotrzebowanie na podstawowe produkty i rosnąca zamożność kfientów spowodowały, że klienci zaczęli poszukiwać produktów bardziej skomplikowanych i zwracali uwagę na dodatkowe usługi związane z produktem. Bardzo szybko zaczął się rozwjjać transport, w tym pasażerski transport lotniczy. Postęp techniczny umożliwił zaspokojenie coraz wyższych wymagań klientów. Wzrósł równocześnie stopień komplikacji produktów - składały się one z coraz to większej liczby coraz bardziej skomplikowanych elementów. Pierwsze samochody można było rozebrać na części (lub złożyć) przy pomocy kilku śrubokrętów i kluczy. Obecnie obsługa współczesnego samochodu wymaga specjalistycznego wyposażenia, komputerów i specjalnego oprogramowania. Wzrost wymagań klientów i wzrost komplikacji produktów doprowadziły do wzrostu złożoności systemów logistycznych (pojęcie to wyjaśnione będzie w jednym z kolejnych rozdziałów). Zrozumiano, że jeżeli system logistyczny ma działać prawidłowo, to musi on być odpowiednio zaprojektowany. Rozwijać się zaczęły metody projektowania systemów logistycznych. Projektowanie to przedmiot zainteresowania inżynierii. Dlatego też kolejna, trzecia faza rozwoju logistyki nazywana jest fazą inżynierii logistycznej albo fazą systemów logistycznych.

Kolejna faza rozwoju logistyki związana była ze zmianą zachowań przedsiębiorstw produkcyjnych, handlowych i usługowych. Przedsiębiorstwa, które konkurowały z sobą w każdej fazie rozwoju wyrobu, zaczęły od pewnego momentu współpracować ze sobą w rozwoju produktów (japońskie i amerykańskie koncerny zaczęły wspólnie projektować samochody -samochód NEON został wspólnie zaprojektowany przez Chryslera, Hondę i Toyotę), korzystać ze wspólnych dostawców (części do samochodów europejskich, amerykańskich i japońskich producentów wytwarzane są przez fabryki znajdujące się w Brazylii i Argentynie). Równocześnie współpracujący ze sobą w sferze zaopatrzenia i wytwarzania producenci cały f7a«; ostro walczyli ze sobą o klientów, starając się zwiększać sprzedaż swoich produktów. Opisana wyżej współpraca producentów, sprzedawców i firm usługowych nosi nazwę łańcucha dostaw. Łańcuch dostaw to grupa przedsiębiorstw realizujących wspólnie działania niezbędne do zaspokojenia popytu w całym łańcuchu przepływu dóbr - od pozyskiwania surowców po dostawy do ostatecznego odbiorcy (klienta). Działaniami tymi mogą być: rozwój, produkcja, sprzedaż, serwis, zaopatrzenie, dystrybucja i inne. Do opisanych powyżej zachowań przedsiębiorstw dostosować się musiała oczywiście działalność w sferze logistyki. Stąd kolejna, czwarta faza w rozwoju logistyki, to faza łańcuchów dostaw.

Powyżej opisana została druga faza rozwoju logistyki - faza integracji. Zwrócono przy tym uwagę, że była ona możliwa dzięki rozwojowi informatyki. Fazy integracji nie dałoby się zrealizować bez masowego zastosowania komputerów do wspomagania działalności przedsiębiorstw. Był to pierwszy przypadek, kiedy rozwój informatyki wywarł znaczący wpływ na rozwój logistyki. Przypadek ten powtórzył się raz jeszcze. Powstała globalna sieć wymiany informacji - Internet. Jej działanie umożliwiło łatwiejsze wyszukiwanie dostawców, usługodawców, odbiorców (sprzedawców) i klientów. To, co było dotychczas największym problemem - znalezienie dostawcy, który dostarczy odpowiednią ilość komponentów o wymaganej jakości, znalezienie miejsca na składowanie partii produktów, znalezienie przewoźnika, który najtaniej przewiezie ładunek w wybrane miejsce czy dotarcie do klienta z informacją o pro-

13