Przedział 1-2, x12 = xe(0; 4 m)
Nl2(x) — O = constans, r12(o) = o, t12(4) = -8 kN (r21),
M12(0) = 0, Af12(2) = -4 kNm, M12(4) = -16 kNm (Af21). 1
Przedział 2-3, x23 = xe(4; 9 m)
N23(x) = 0 = constans,
= T’12(x)+20 = — 2x+20 kN,
T23(4) = +12 kN, T23(9) = +2 kN (732),
M23(x) = M12(x)+20(x-4) = —x2 + 20(x—4),
Af23(4) = -16 kNm, Af23(9) = +19 kNm (M32).
Ponieważ siła tnąca w tym przedziale nie zmieniła znaku, to moment nie osiąga ekstremum; natomiast występuje miejsce zerowe tej funkcji M23(x) = 0-* —x2+20(x—4) = 0, x2 — 20x+80 = 0
*! = 10+2,/5 > 9 m poza przedziałem, x2 = 10—2^/5 = 5,528 m. Przedział 4-3, xe(0; 7 m)
JV43(x) = +8 kN = constans,
r43(0) = —6+2x, T43(0) - -6 kN, T43(7) = +8 kN (T34),
T43(x) = 0 -* x = 3 m,
Jest to zmienna, dla której moment gnący w tym przedziale osiąga ekstremum.
A^4.3(-x)= —24+6x—2x-^ = —24+6x—x2,
M43(0) = -24 kNm, M43(7) = -24+42-49 = -31 kNm,
M43(3) =Mex= - 24+6-3 —32 = -24+18-9 = -15 kNm.
Na podstawie obliczonych wartości sporządza się wykresy sił przekrojowych. Poprawność dokonanych obliczeń sprawdzamy poprzez analizę równowagi węzła 3 lub elementu 3-4 (można to zrobić samodzielnie).
I-
I
J1L
Wykresy sił przekrojowych
Przykład 10. Stosując metodę statyczną rozwiązać ramę. Wyznaczyć i pii kej o oraz sporządzić wykresy sił przekrojowych. Opisać wszystkie charak-U'i ynlycznc rzędne. Podać relacje funkcyjne na siły przekrojowe dla pręta nachylonego.
Z analizy schematu wynika, że ustrój ma charakter trójprzegubowy (dwutarczowy) z zachowanym warunkiem ilościowym e m 3t -* ea -(- ew m 31, •I ( 2 <■ 3 * 2. Z twierdzenia o trzech tarczach (w tym jedna nieruchoma) wynika geometryczna niezmienność układu (trzy środki chwilowych obrotów nio leżą