6 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA
25 Domieściż twe dzieci,
Gdzie królują anjeli.
Tegoż nas domieściż, Jezu Kryste miły,
Bychom z tobą byli,
Gdzie sie nam radują szwe niebieskie siły.
30 Była radość, była miłość, było widzenie twórca Anjelskie bez końca,
Tuć się nam zwidziało diable potępienie.
Ni śrebrem, ni złotem nas diabłu odkupił,
Swą mocą zastąpił.
35 Ciebie dla, człowiecze, dał Bog przekłoć sobie Ręce, nodze obie,
Kry święta szła z boAa na zbawienie tobie.
Wierzyż w to, człowiecze, iż Jezu Kryst prawy Cirpiał za nas rany,
40 Swą świętą krew przelał za nas krześcijany.
O duszy o grzeszne sam Bog pieczą ima,
Diabłu ją otyma,
Gdzie to sam króluje, k sob(ie) ją przyma.
w. 25 domieśęić - doprowadzić.
w. 28 bychom - byśmy.
w. 29 szwe (zam. wsze) - wszystkie.
w. 30 miłość - łaska; twórca - Stworzyciela.
w. 32 zwidzieć się - pokazać się.
w. 33 diabłu - od diabła.
w. 34 zastąpić - zasłonić, obronić.
w. 35 ciebie dla - dla ciebie.
w. 36 ręce, nodze - biernik liczby podwójnej od „ręka”, „noga”. W. 37 kry -krew.
w. 38 wierzyż - wierz-że; prawy - prawdziwy, w. 41 grzeszne - grzesznej; pieczą - staranie; ima - ma. w. 42 otymać - odejmować, odbierać, w. 43 przyma - przyjmuje.
Maryja dziewice, prośmy synka twego, 45 Króla niebieskiego,
Aza nas uchowa ote wszego złego.
Amen tako Bog daj,
Bychom szli szwyćcy w raj.
w. 46 aza - niechaj; ote - ode.
w. 48 bychom - byśmy; szwyćcy - wszyscy.