skanuj0038

10    ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA

Jezus Chrystus, Bog Człowiek, mądrość Oćca swego, Po czwartkowej wieczerzy czasu jutrzennego,

Gdy się modlił w ogrodzie Oćcu Bogu swemu, Zdradzon, jęt i wydań jest ludu żydowskiemu.

⁵ Tę szwę noc policzkowan, plwan, nędzon do świata. W piątek pirwej godziny wiedzion do Piłata,

Tamo nań powiedziano świadecstwo nieskładne,

On stał jako baranek, źwierzątko pokorne.

Na dzień trzeciej godziny Żydowie niezbędni ¹⁰ Wołali, by krzyżowań pirwy i pośledni;

Piłat ji kazał biczować beze wszej lutości,

I cimim koronować, tuć miał trudu dosyć.

Na dzień szóstej godziny na krzyż wiedzion z miasta; Tej biady rozmaitej płakała niewiesta;

I. 2 JEZUS CHRYSTUS, BOG CZŁOWIEK, MĄDROŚĆ OĆCA SWEGO

w. 2 czwartkowej wieczerzy - tj. Ostatniej Wieczerzy w Wielki Czwartek; czasu jutrzennego - nad ranem (odpowiednik brewiarzowej jutrzni), w. 3 w ogrodzie -tj. w ogrojcu.

w. 4 - został zdradzony, schwytany i wydany ludowi żydowskiemu, w. 5 - przez tę całą noc był policzkowany, oplwany, dręczony do świtu, w. 6 pirwej godziny - w pierwszą godzinę (odpowiednik brewiarzowej prymy).

w. 7 tamo - tam; powiedziano świadecstwo - złożono zeznania, w. 9 na dzień trzeciej godziny - w trzecią godzinę (odpowiednik brewiarzowej tercji); niezbędni - podli.

w. 10/ry krzyżowań pirwy i pośledni - aby został ukrzyżowany pierwszy i ostatni.

w. 11 ji - go; beze wszej lutości- bez żadnej litości, w. 12 cimim - cierniem; tuć miał trudu dosyć - tam (Chrystus) przecierpiał wiele męki.

w. 13 na dzień szóstej godziny - w szóstą godzinę (odpowiednik brewiarzowej seksty).

w. 14 - niewiasta (tj. Matka Boska) płakała z powodu tych wszystkich nieszczęść.

f¹⁵ Na krzyż wzbiwszy nagiego, o suknię jigrano,

Żółcią s octem napawan, jak prorokowano.

Na dziewiątej godzinie wołał Jezus: „Heli!”

/ Ci, coż ji krzyżowali, Żydowie się śmieli;

Janowi polecona Matka jego miła, f° Tu się dusza Krystowa z ciałem rozdzieliła.

Włoczni(ą) ślepy włodyka bok otworzył jego,

Krew s wodą popłynęła zbawienia naszego.

Z krzyża sjęt o mieszporze, prosiwszy Piłata;

Takoć za nas ucirpiał Odkupiciel świata.

■ ²⁵ O kompletnej godzinie ciało grobu dano,

Od miłostnych przyjaciół mirrą pomazano;

W sobotę swojewała dusza pkielne koćce,

W niedzielę wywiodła j est szwytki święte oćce.

Prze szwę świętą siedrń godzin umęczenia twego,

³⁰ Jiż, Chryste, wspominamy z nabożstwa naszego;

w. 15 wzbić - wbić; jigrać — tu: grać w kostki, losować, w. 16 napawan — napojony.

w. 17 na dziewiątej godzinie - o dziewiątej godzinie (odpowiednik brewiarzowej nony); „Heli!” (hebr. Eli) - Boże! w. 21 ślepy włodyka - ślepy (przenośnie) żołnierz, w. 23 sjęt o mieszporze, prosiwszy Piłata - zdjęty po południu (w porze brewiarzowych nieszporów), gdy poproszono Piłata.

w. 25 O kompletnej godzinie - tj. wieczorem (kompleta - ostatnia wieczorna godzina brewiarza).

w. 26 — przez kochających przyjaciół zostało namaszczone mirrą, tj. żywicą z drzew iglastych o silnym zapachu.

w. 27 swojewała dusza pkielne koćce - duch (Chrystusa) zburzył piekielne klatki (tj. zamknięcia).

w. 28 wywiodłajest szwy tła święte oćce - wywiódł wszystkich ojców świętych, tj. świętych i błogosławionych Starego Testamentu (z otchłani); szwytki - przestawka z wszytki.

w. 29 prze szwę świętą siedrh godzin - przez wszystkie siedem godzin, odpowiadającym godzinom kanonicznym brewiarza, w. 30 jiż - które; s nabożstwa - z nabożności.