skanuj0038 (39)

392 Pediatria. Podręcznik dla studentów pielęgnidą^M

U dzieci i młodzieży występuje głównie cukrzyca typu 1 związana z autoimmunizacją. W ostatnich latach, w związku z narastającą falą otyłości, coraz częściej w tej grupie wieku występuje cukrzyca typu 2 związana z insulinoopornośeią.

Charakterystyka cukrzycy typu 1 i 2 w wieku rozwojowym zostali przedstawiona w Tabeli 14.2.

Tabela 14.2. Charakterystyka cukrzycy typu 1 i 2 w populacji wieku rozwojowego

	Typ 1	Typ 2
Częstość w populacji wieku rozwojowego	90%	:10%
Wiek	Dzieciństwo	Okres pokwitania lub później
Początek choroby	Gwałtowny	Różny; od powolnego, podstępn^H do gwałtownego
Insulinozależność	Całkowita	Czasem konieczna insulinoterą^^H gdy doustne leki hipoglikemizu|^H nie są skuteczne
Wydzielanie insuliny	Brak lub śladowe	Zmienne
Insulinowrażliwość	Prawidłowa	Obniżona
Uwarunkowanie genetyczne	Poligeniczne	Poligeniczne
Uwarunkowania rasowe i etniczne	Z różną częstością, we wszystkich grupach	Znacznie częściej w określonych grupach etnicznych
Autoimmunizacja	Tak	Nie
Ketoza	Często	Rzadko
Acanthosis nigricans - rogowacenie ciemne	Nie	Tak

Etiopatogeneza cukrzycy typu 1

W rozwoju cukrzycy typu 1 istotne znaczenie mają geny układu HLA oraz czynniki środowiskowe (np. infekcje wirusowe, toksyny).

Wystąpienie objawów cukrzycy jest poprzedzone okresem prediabetem w którym dochodzi do autoimmunologicznej destrukcji komórek 3 trzustki* Dziedziczenie predyspozycji do zachorowania jest wielogenowe. Współwys-tępowanie z cukrzycą typu 1 innych chorób autoimmunologicznych (celiakisi choroby tarczycy) zależy od udziału tych samych genów warunkującej predyspozycje do zachorowania.