skanuj0051

106 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA

Gdy to kroi Herod usłyszał,

Barzo się rozgniewał,

Do Betlehem wnetki posłał,

⁶⁰ Dziatki niewinne mordować kazał.

Tam-ci było zasmucenie,

Głośne narzekanie,

Ubogich i smętnych matek,

Gdy żałowały swych miłych dziatek.

⁶⁵ Prosimy cię, Kryste Panie,

Bacz dać smiłowanie,

Daj nam swoję miłość Boską,

Którąś raczył wlać w serce tym mędrcom.

Abysmy-ć prawie wierzyli,

⁷⁰ I ciebie szukali,

Przyciągaj nas duchem k sobie,

Byśmy żyli z tobą wiecznie w niebie. Amen.

III. 13 DZIĘKI JUŻ WSZYTCY ODDAJMY PAKU BOGU

Jest to przekład sekwencji Grates nunc omnes (por. III. 11). Tekst w druku: Baltazar Opeć, Żywot Pana Jezu Krysia, druk. Jan Haller, Kraków 1522; k. 16 verso - 17.

Poprzednie wydanie: Kolędy polskie, s. 23-24.

Dzięki już wszytcy oddajmy Panu Bogu,

Który dziś przez swe narodzenie

Od nas oddalił wsze dyjabelskiej mocy panowanie.

Temu musimy śpiewać z anjoły słodkości:

⁵ Zawżdy chwała na wysokości.

w. 69 abysmy-ć prawie — abyśmy ci naprawdę.