Rozdział 4.2 9,5 m, zanurzenie - 2,5-4,5 m, nośność 1250-2500 t. Drogi wodne o międzynarodowym znaczeniu oznaczone są literą E i numerami 2-, 4- i 6-cyfrowymi. Tworzą one sieć rzek, kanałów i dróg morskich, które obejmują 37 krajów i prowadzą do portów wybrzeża Oceanu Atlantyckiego, Morza Północnego, Morza Czarnego i Morza Kaspijskiego. W Polsce do międzynarodowych dróg wodnych należą:
• Odra od Świnoujścia - Szczecina przez Wrocław do Koźla,
• Kanał Gliwicki,
• Wisła od Gdańska do Warszawy i połączenie wodne Warszawa - Brześć,
• połączenie Kostrzyn - Bydgoszcz (rzeka Brda), Zalew Wiślany - Kaliningrad.
Wizerunek polskiej żeglugi śródlądowej jest skromny w porównaniu z innymi krajami Unii
Europejskiej. Udział procentowy żeglugi śródlądowej w poszczególnych krajach UE kształtuje się na poziomie 14% w Belgii, 12% w Niemczech, 44% w Holandii i 0,9% w Polsce. Analiza struktury transportu towarowego w Polsce pokazuje znaczące różnice wielkości transportu towarów z krajami Europy Zachodniej. Przyczyny tego zupełnie odmiennego stanu upatrywać należy w niemal zupełnym braku infrastruktury żeglugi śródlądowej. Podstawową barierą dla rozwoju tej branży jest brak sieci kanałów spełniających wymogi umożliwiające ich eksploatację przez jednostki pływające. Obecnie w Polsce tylko 5% długości polskich dróg wodnych spełnia kryteria stawiane drogom wodnym IV i V kategorii i jest to kilka niepołączonych odcinków o łącznej długości ok. 200 km. Istnieje zatem około 100 km dróg wodnych klasy IV i powyżej, podczas gdy w Europie sieć dróg wodnych dostępnych dla typowych barek (o tonażu 1350 t) sięga 10 tys. km długości. Dla porównania, odsetek dróg wodnych IV i V kategorii wobec reszty sieci dróg wodnych wynosi we Francji - 29%, w Belgii - 55%, w Holandii - 50%, w Niemczech - 70%. Jest to od 6 do 14-krotnie więcej niż w Polsce. Średnio w krajach Unii Europejskiej transportem śródlądowym przewozi się 7,1% ogółu towarów, a więc 14-krotnie więcej niż w Polsce.
Do głównych czynników ograniczających rozwój żeglugi śródlądowej w Polsce zaliczyć należy:
• brak konsekwentnej polityki państwa w obszarze finansowania i promowania żeglugi śródlądowej,
• duże wahania poziomu wód w polskich rzekach w ciągu roku,
• brak regulacji największych rzek Polski i ich dopływów,
• stosunkowo długi okres zlodzenia, zwłaszcza rzek Polski wschodniej,
• niedorozwój techniczny infrastruktury punktowej - portów.
Czy wiesz, ze ...
Wisła jest jedną z największych nieuregulowanych rzek Europy.
Infrastruktura liniowa w transporcie lotniczym wykazuje analogie do infrastruktury pozostałych gałęzi transportu. Składają się na nią elementy liniowe - drogi lotnicze i elementy punktowe - lotniska. Problematyka infrastruktury liniowej stanowi z przyczyn technicznych idealny przykład ilustrujący zależność środka transportu od elementów infrastruktury. Transport lotniczy może się tylko odbywać pomiędzy odpowiednio przystosowanymi punktami transportowymi - lotniskami.
92