skanuj0250

Kdział2

B funk-^agę za-my od-ie funk-tegiczne, Itechnicz-iktualny, lintemali-

(się kształ-nie tylko Iświadczeń wso i budo-jucja zarzą-rktrum różnych wyróż-■a obowią-ftnechanicy-\ że przed-ować swoją wiję konku-ue? dotyczące f* warunkach ipe w warun-fcrów, klienta stanowiła pa zachowań l składowych Imanych rezul-

tóra każde zda-ób całościowy jgo (rzeczywi-wstwa w okre-(sposób ciągły za strategicznego

pnego. ..Organizacja

fmeanie elastyczności kkturyzacja, rozwój, ■traków 2006, s. 62.

Podstawowe koncepcje formułowania strategii przedsiębiorstwa    45

w ujęciu holistycznym (organicznym) polega na koordynacji (organizowaniu) przez naczelne kierownictwo stałej poprawy wyników gospodarczych podmiotu drogą budowy i realizacji odpowiednich strategii. Wymaga to każdorazowego odnawiania działania, co wynika ze zmieniających się interakcji z otoczeniem, a także interakcji wewnątrz podmiotu. Z powyższego wynika, że proces przebiegu i realizowania strategii pozostaje już nie tyle procesem wyboru pozycji konkurencyjnej (podejście mechanicystyczne), lecz procesu zarządzania zmianami zarówno przewidywanymi wcześniej, jak i nie przewidzianymi. Zjawisko to określa się mianem koordynacji adaptacyjnej¹⁰. Różni autorzy zgodnie wskazują na konieczność elastyczności jako swoistego antidotum na nieprzewidy-walność warunków funkcjonowania przedsiębiorstw.

Strategia działalności przedsiębiorstw początkowo silnie opierała się na racjonalności instrumentalnej (narzędziowej) i polityce ogólnej. W miarę upływu czasu stopniowo zaczęła uwzględniać problemy wyboru działalności, odróżniając politykę ogólną od strategii działalności, których połączenie określa istotę zarządzania strategicznego. To drugie podejście zaczyna się od poznania problemu i dopiero na tej podstawie wyszukuje dostępne narzędzia.

Mówiąc o adaptacji organizacji, wyróżnia się problemy przedsiębiorczy, inżynieryjny i administracyjny. Pierwszy z nich (cykl adaptacji) jest postrzegany przede wszystkim w nowych lub szybko rozwijających się podmiotach gospodarczych, lub tych, które przechodzą poważny kryzys. Tego rodzaju podmioty gospodarcze są zmuszone do zdefiniowania swojej domeny, czyli produktu, usługi, rynku docelowego lub segmentu rynku. Podmioty dążą do stworzenia systemu inżynieryjnego, tj. operacjonalizacji w rozwiązaniu problemu przedsiębiorczego przyjętego przez decydentów. Tego typu działania zmierzają do wyboru właściwej technologii wytwarzania, odpowiedniego sytemu dystrybucji, informacji i kontroli strategicznej wybranego produktu lub usługi. Następnie przedsiębiorstwa opracowują system administracyjny (struktury i procesy), który ma racjonalizować uprzednio przyjęte rozwiązania i prowadzić do ograniczenia niepewności oraz umożliwiać dalszy rozwój (innowacyjność).

Nie pretendując do przedstawienia w podręczniku mnogości definicji strategii występujących w literaturze przedmiotu¹¹, poniżej przedstawiono jedynie niektóre wybrane ujęcia. Często spotykamy się z przytaczaną definicją A.D. Chandlera, według której: „Strategia to określenie głównych, długofalowych celów firmy i przyjęcie takich kierunków działania oraz taka alokacja zasobów, które są konieczne dla zrealizowania celów”¹". Zbliżone określenie przedstawia

¹⁰ J. Jcżak, op. cit., s. 3.

Zob. M. Marchesnay, Zarządzanie strategiczne. Geneza i rozwój, Poltext. Warszawa 1994, 171-176; A. Stabryła, op. cit., s. 39-40; Zarządzanie strategiczne. Koncepcje. Metody, Red. Krupski. ...op. cit., s. 14-16.

^,2 A.D. Chandlcr. Strategy and Stmcture. MIT Press, Cambridge Mass. 1962, s. 13.