194 Rozdział 7
technologia B skokowo zastępuje starą technologię A10. Ten przeskok na kolejną krzywą rozwoju, znajdującą się na wyższym poziomie, otwiera nowe perspektywy. Narastanie ograniczeń w wyniku przesuwania się po krzywej S w prawo wymaga coraz większych nakładów. Przedsiębiorstwa powinny analizować krzywą S, aby sprawnie wprowadzać nowe wyroby i technologie na rynek.
Rysunek 7.6. Cykl życia technologii - krzywe S
Źródło: H. Steinmann, G. Schreyogg: Zarządzanie. Podstawy kierowania przedsiębiorstwem. Koncepcje, funkcje, przykłady. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1995, s. 117.
Ostatnia grupa metod zaprezentowanych w tym rozdziale będzie dotyczyła metod portfelowych. Jak wynika z nazwy metody te opisują określone portfele (zestawy) działalności przedsiębiorstwa. Określone portfele to też określone strategie działania firmy. Najważniejsze typy modeli portfeli dotyczą:
- portfela produkcji,
- portfela rynków,
- portfela technologii,
- portfela projektów badawczych.
Teorię portfela sformułował w 1952 roku, późniejszy laureat Nagrody Nobla (1990 r.) Harty Markowitz1 2. Rozwinął on teorię alokacji środków finansowych w warunkach niepewności. Zwrócił on uwagę na konieczność uwzględniania przy podejmowaniu decyzji dwóch istotnych determinant: poziomu oczekiwanego przychodu i stopnia ryzyka podejmowanych decyzji, co w konsekwencji oznaczało dywersyfikację inwestycji finansowych.
Początkowo wykorzystywane tylko w analizie finansowej metody portfelowe szybko znalazły szerokie zastosowanie w zarządzaniu strategicznym. Obecnie w tej dziedzinie metody portfelowe są szeroko stosowane do analizy pozycji
,0 H. Steinmann. G. Schreyogg: Zarządzanie..., op. cit., s. 116.
Praca Markowitza: Portfolio Selection: Efficient Diversification of lnvestments - 1959. Teorię konstrukcji krzywych portfeli inwestycyjnych Markowitza uprościł jego uczeń - William Sharpe.