SL731754

ICzynnikąmi Łoordynacii wymiarowej sa:

—    wielkości i zasady koordynacji modularnej,

—    wartości i ocena tolerancji wymiarów elementów,

—    wartości i charakter błędów montażu,

—    zasady pasowania elementów konstrukcyjnych i wypełniających,

—    technika łączenia elementów budowlanych w zespoły.

Istnieją różne metody wyboru wymiarów (wielkości) i ich składania, między innymi:

—    dodawania elementów,

—    podziału,

—• siatki modularnej,

—    kombinatoryki,

—    selekcji (metoda statystyczna).

W budownictwie stało się konieczne ustalenie jednego wymiaru jako jednostki podstawowej modułu. Moduł jest to wielkość uznana za jednostkę wymiarową, której główną cechą jest niepodzielność i powtarzalność. W architekturze stanowi on podstawę wyznaczania proporcji, a przy powtarzalności uzyskuje się między innymi walory plastyczne. W budownictwie powtarzalność powoduje przede wszystkim obniżenie kosztu i przyspieszenie produkcji, a więc daje znaczne efekty ekonomiczne.

Stosując moduł do trzech kierunków wymiarowania przyjmuje się modularny system odniesienia (siatką modularną).

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) w 1956 roku przyjęła jako moduł podstawowy wielkość M = 10 cm.

Do wielkości modularnych należą:

—    moduły podstawowe M,

—    moduły pochodne MP,

—    moduły projektowe \iM (wybiera się je z modułów pochodnych),

—    wymiary uprzywilejowane UN (wybiera się je z wymiarów modularnych dla

stworzenia najlepszych warunków dobrania i zamienności oraz zestawialności elementów).    «

Stosując wielkości modularne i zasady koordynacji modularnej uzyskuje się zmniejszenie liczby elementów budowlanych (typizacja) możliwość uprzemysłowienia produkcji elementów, ułatwia się i przyspiesza projektowanie oraz wznoszenie obiektów.

1.4. ZASADY WYMIAROWANIA MODULARNEGO

Projektowanie modularne polega nie tylko na stosowaniu elementów modularnych, ale również na projektowaniu i przekazywaniu do masowej produkcji elementów o wymiarach modularnych. Siatka (kratka) modularna służy do modularnego wymiarowania, jeśli elementy będą nawiązywać do linii siatek, z tym że:

—    elementy stykają się bezpośrednio bez spoiny,

—    elementy stykają się za pośrednictwem spoiny (rys. 1.1),

—    elementy zachodzą na siebie (rys. 1.2).

18