SL731767

7. MURY Z KAMIENIA NATURALNEGO

Główną zaletą muru z kamienia naturalnego, poza estetycznym wyglądem, jest

wytrzymałość i trwałość, a wadą — mała ciepłochronnośći wódoćKłóńńość wpływająca

na własności izolacyjne kamienia.

Wykonywane są mury z kamienia: polnego, łamanego sortowanego (warstwowego i rzędowego) i ciosów. Spoiwem dawniej była glina, dziś zaprawa półcementowa lub cementowa (w przypadkach szczególnych przy robotach kamieniarskich: siarka, ołów itp.). Poszczególne kamienie (wytrzymałe na działanie mrozu) układa się zgodnie z ich budową, tj. tak jak leżały w skale, a więc powierzchnie wsporne należy układać w płaszczyźnie prostopadłej do sił ściskających, długość kamieni nie powinna przekradać 44-5 wysokości, ani być mniejsza niż wysokość. Poza tym obowiązują te same prawidła co przy wiązaniu cegieł z odchyleniami wynikłymi z nieregulamości kształtów kamieni.

7.1. MURY DZIKIE Z KAMIENIA POLNEGO

Układa się je na zaprawie lub na jucho. Należy stosować jak największą ilość ka-mieni długich, tzw. sięgaczy, polepszających przewiązanie spoin i uniemożliwiających poślizg (rys. 7.1). Wytrzymałość tych murów jest niewielka i zależy od marki zaprawy

(fot. lla).

—^Sl99^a.^cz ,—sięgacz

Ryt. 7.1. Mury dzikie; wiązanie za pomocą sięgaczy uniemożliwia poślizg kamienia

143