Popyt na kapitał w postaci krzywej popytu na ten czynnik produkcji można przedstawić w postaci uszeregowanych według wielkości stopy rentowności możliwości inwestycyjnych. Trzeba przy tym pamiętać, że możliwości inwestycyjne zależą od wielkości globalnego popytu w kraju, uwarunkowanego ożywieniem lub depresją całej gospodarki i wielkością własnych kapitałów poszczególnych dużych i małych przedsiębiorców.
Podaż kapitału stanowią zgromadzone w bankach oszczędności ludności i wkłady przedsiębiorstw. W krótkim okresie można przyjąć podaż funduszy w bankach za stałą przy założeniu nie zmienionej stopy procentowej. W ten sposób na przecięciu pionowej prostej podaży kapitału i krzywej popytu na kapitał w postaci możliwości inwestycyjnych ustala się stopa procentowa. Trzeba przy tym koniecznie pamiętać, że bank emisyjny może podwyższać lub obniżać tę stopę poprzez politykę otwartego rynku - sprzedaż lub skup państwowych papierów wartościowych, wyznaczanie stopy redyskontowej i przepisy o obowiązkowych rezerwach bankowych.