SNC00194

Alt. 55

dzkich samorządowych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej działają jednoosobowo na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez zarząd województwa. Do czynności przekraczających zakres pełnomocnictwa wymagana jest zgoda, w formie uchwały, zarządu województwa. Niestety, ustawa z dnia S czerwca 1998 r. o samorządzie województwa nie precyzuje trybu tworzenia wojewódzkich jednostek organizacyjnych pozbawionych osobowości prawnej, regulując jedynie zasady tworzenia i funkcjonowania wojewódzkich osób prawnych. Należy przypuszczać, iż obowiązek podjęcia przez sejmik województwa uchwały w sprawie utworzenia wojewódzkiej jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej będzie wynikać bądź ze statutu województwa, który — uchwalony po uzgodnieniu z Prezesem Rady Ministrów — powinien określać ustrój województwa jako jednostki samorządu terytorialnego, bądź zostanie on określony w nowelizacji ustawy o gospodarce komunalnej (samorządowej). Konieczność regulacji trybu tworzenia powiatowych jednostek organizacyjnych dostrzegł ustawodawca w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Zgodnie z art.12 pkt 8 lit. i tej ustawy, do wyłącznej właściwości rady powiatu należy podejmowanie uchwal w sprawach majątkowych powiatu dotyczących tworzenia, przekształcania i likwidacji jednostek organizacyjnych oraz wyposażania ich w majątek.

Utworaenie państwowej osoby prawnaj w wyniku podziału istniejących osób prawnych

Art. 55. W razie gdy państwowe osoby prawne albo państwowe jednostki organizacyjne są tworzone w wyniku podziału istniejących osób prawnych lub jednostek organizacyjnych, nie stosuje się przepisów art. 52, jeżeli wyposażenie dotyczy nieruchomości, do których prawa przysługiwały osobom lub jednostkom ulegającym podziałowi.

I. Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jedn. tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 18. poz. 80 z późn. zm ). podział przedsiębiorstwa państwowego może nastąpić albo na podstawie zarządzenia organu założycielskiego albo na podstawie decyzji ministra właściwego ze względu na przedmiot działania przedsiębiorstwa. Dyrektorowi przedsiębiorstwa oraz radzie pracowniczej przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do decyzji podjętych wobec przedsiębiorstwa przez organ sprawujący nad nim nadzór. W razie podtrzymania decyzji przez organ nadzoru istnieje możliwość wniesienia w ciągu 7 dni sprawy do sądu (art. 63 cyt. ustawy). Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 października 1997 r. (II CKN 355/97. OSNC 1998, nr 4, poz. 58) stwierdził, że wniesienie sprzeciwu od decyzji podjętych w związku z podziałem przedsiębiorstwa przez organ sprawujący nad nim nadzór nie wstrzymuje wykonania decyzji tego organa co do podziału mierna na czas toczącego się postępowania. Wnioskodawca. żądając skierowania sprawy do sądu, może złożyć wniosek o wydanie zarządzenia tymczasowego dotyczącego wstrzymania wykonania decyzji organu sprawującego nadzór nad przedsiębiorstwem na czas toczącego się postępowania przed sądem. Wydane przez sąd postanowienie, uwzględniające wniosek, jest natychmiast wykonane (art. 360 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

2.    Przepisy powołanej ustawy z dnia 23 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych oraz ustawy z dnia 23 września 1983 r. o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego (Dz.U. Nr 24, poz. 123 z późn. zra.) przekazały do rozstrzygania w postępowaniu sądowym sprawy dotyczące rozstrzygania sporów między organami przedsiębiorstwa, tj. radą pracowniczą a dyrektorem, jak również między organami przedsiębiorstwa a organem założycielskim lub sprawującym nadzór nad przedsiębiorstwem. Ustawa z dnia 18 kwietnia I98S r. o zmianie ustawy — kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 20, poz. 86) wprowadziła do kodeksu dział IVa (art. 691'— 691®), regulujący szczególne unormowania proceduralne w sprawach rozstrzygania tych sporów, m.in. sporów między organami przedsiębiorstwa a organem założycielskim na tle decyzji organu założycielskiego w sprawie łączenia lub podziału przedsiębiorstwa albo decyzji w sprawie likwidacji przedsiębiorstwa.

3.    Przy podziale przedsiębiorstwa państwowego przeniesienie własności budynków i użytkowania wieczystego gruntów na rzecz nowo powstałych przedsiębiorstw następuje w formie aktu notarialnego (uchwała SN z dnia 27 lutego 1993 r.. III CZP 17/95, OSNC 1995, nr 6, poz. 91).

Wyposażenie w nieruchomości samorządowych osób prawnych

Art. 56. Przy tworzeniu lub powoływaniu samorządowych osób prawnych lub samorządowych jednostek organizacyjnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 51 i art. 53—55, z tym że na wyposażenie tych osób lub jednostek zarząd gminy, powiatu lub województwa przeznacza nieruchomości odpowiednio z gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego zasobu nieruchomości.

1. Wyposażenie samorządowej osoby prawnej może polegać (w zw. z art. 51 ust. I) na oddaniu jej nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste. Należy przypomnieć, że nabycie z mocy prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności położonych na nim budynków, było początkowo ograniczone do państwowych osób prawnych. Rozciągnięcie procedury uwłaszczeniowej, stosowanej dotychczas w odniesieniu do państwowych osób prawnych, na przedsiębiorstwa komunalne nastąpiło na podstawie art. 2a nie obowiązującej już ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, w brzmieniu ustawy z dnia 7 października 1992 r., nakazującego odpowiednie stosowanie do tych przedsiębiorstw art. 2 ust. 1—3 ustawy o zmianie ustawy o gospodarce gruntami.. (Dz.U. Nr 79, poz. 464). W ten sposób stworzono nowe uprawnienia dla komunalnych osób prawnych, które przed wejściem w życie ustawy z dnia 7 października 1992 r., tj przed dniem 23 grudnia 1992 r„ ich nie miały Ustawa

183