SNC03783

Tab. 12.2. Strefowy rozkład średniej temperatury powietrzu przy powierzchni Ziemi (7J i na poziomie 850 hPa    w styczniu I llpcu (wg Wltwlcklego, 1980)

Szerokość	styczeó
geograficzna	1	_____Tm
90*N	-334	-23,0
80*N	-28,5	-22,5
70*N	-24,0	-19,0
60*N	-14,6	-14,7
50*N	-6,3	-9,4
40*N	5,7*	14
30*N	154	74
2<m	22,3	13,9
10*N	26,2	17,8
0	26,8	17,9
10*S	26,7	17,5
20*S	25,8	16,7
30*S	22,5	13,9
40*S	15,9*	8,9
5<rs	8,1	13
60°S	23	-3,4
70*S	-4,0	-8,8
80*S	-11,1	(-343)
90*S	-14,7	(-35,9)

W nawiasach temp. z powierzchni 500 hPa, gwiazdka oznacza strefy występowania największych południkowych gradientów temp. na każdej półkuli

-24

0,7

7,8*

13.6 16,9

23.2

27.3 28,0

27.4

26.4

25.1

20.7

16.2

11.4 4,6

-5,5*

-20,3

-38,7

-454

Itplcc

Tgjo____

-2,6 -0,3 4,4 8.0 114 16,7 19,0

19.2

18.3

17.6

15.7

12.4 6,7 13

-3,5 -103 -19,9 (-433) (-443)

Wrozklć

nnymzró

jdzyzwrob

rfokołobi

'itszeodst^

Imykoło 40. równoleżnika, w lecie - przesuwają się one do 70^?N. Odmiennie wygląda sezonowy ruch na półkuli południowej. Podczas lata największe gradienty występują w po-Hbiiżu 40. równoleżnika, zimą natomiast zbliżają się do krawędzi Antarktydy (70°S). Sytu-Ę ac/a taka powstaje w związku z gwałtownym wyziębieniem kontynentu w ciągu nocy po-■ lamej i niewielkim ochłodzeniem powietrza nad otaczającymi Antarktydę oceanami Jak I podaje Witwidd (1980), między 65 i 70°S średnie gradienty w łipcu wynoszą 1,6°C/111 I km; odzwierciedleniem tych gradientów jest największe zagęszczenie izoterm na Ziemi.

Złożonym rozkładem strefowym charakteryzuje się ciśnienie atmosferyczne. Najgłębsze minimum średniego ciśnienia występuje w rejonie wokółantarktycznych kontrastów termicznych. Wyraźnie zaznacza się także obecność niżów barycznych w umiarkowanych szerokościach półkuli północnej. Okołorównikowy pas obniżonego ciśnienia zaznacza się słabiej, podobnie jak mało wyraźne jest maksimum temperatury na równiku (rys. 12.5).

252