SNV36466

. :* mfi*

^SflWOŚĆ

^^^wowala, że /słotą alcf^ li* w posiadanie a kamienia^ syci u. Choć podstawy tej ułsyywc, to jednak wiedza ałĄ? wyjściową nowoczesnej chem^ rmicsnego składa się z wiciu »iicziiie czarną barwą fazanig^ icta. Paracelsus głosił, że istot cnia się z chaosu uporządiroit* trawienia, fermentacji, gnick przyjęli A alchemicy rówmn niematerialnego. Ten stan ro?. vił punkt kulminacyjny pień.

Po nim nastąpić miało ożywa przypadku cwJradzającegoaę go następny etap procesu, ij. erminem albedo i symbolizo-" artym etapem było zfedoo-6w, czyli rubedo, oznaczane erwonym.

oże być rozumiane dwojako, dzie się ono odwoływało do iów starożytnych aż po sfor-en nowożytnej nauki prze izsanuano z tym, co obecne i la tego często łączono z dą* ch metali w szlachetne bu-próba spłycenia i sprawa* co w istocie stanowi jq ; bowiem to przede wszys-Łednoczeok mikro- i ma-

Z Bacon Roger, A Fludd i Z¹ Ashmole. W XVII w. dawna myśl alchemiczna połączyła się z naukami z* kabały, co w sposób wydatny wpłynęło na późniejszą myśl z różokrzyżowców, a za ich pośrednictwem na myśl i z symbolikę wolnomularstwa. W a lożach wskazuje się na praktykowanie alchemii symbolicznej.

ALCHEMICZNE ZASADY. Nazywane również żywiołami filozoficznymi. Alchemicznymi zasadami są rtęć, sól i A siarka; symbolizowane odpowiednio przez bicz, a sztylet i A łańcuch. Ich suma tworzyła obraz świata, przy czym siarka symbolizowała energię, rtęć oznaczała jej płynność, a sól stałość.

ALCHEMIK. Osoba czynnie zajmująca się A alchemią. Alchemicy uważali, że łączył ich węzeł tajemnicy, który sprawiał, że do porozumiewania się między sobą stworzyli specyficzny hermetyczny (A hermetyzm) język mistycznych znaków i symboli. Znalazca A kamienia filozoficznego nosił tytuł A adepta alchemii.

W wydanej w 1317 r. bulli Spondent quas non exhi-bent divitis pauperes alchimistae papież Jan XXII pisał; „Nędzni alchemicy obiecują to, czego nie spełniają. Jakkolwiek uważają się za mądrych, jednak wpadają w doły kopane pod innymi. W śmieszny sposób podają się za nauczycieli alchemii, wyjawiając swoją nieświadomość przez powoływanie się jedynie na dawniejszych pisarzy. Alchemicy jeśli nie znajdują tego, czego i tamci nie wynaleźli, to nie tracą nadziei wynalezienia w przyszłości”.

ALEGORIA. Słowo pochodzi od greckiego terminu al-legorein i oznacza mówienie w przenośni, w sposób obrazowy. Obrazowe przedstawienie ma wzbudzić u odbiorcy wyobrażenie właściwego pojęcia. Alegoria nie jest tożsama z a symbolem (od którego różni sie