62
3.8 Analiza zjawisk dynamicznych
Możemy skorzystać z poznanych wcześniej indeksów indywidualnych i wyznam czyć odpowiednie zmiany dla cen i wielkości sprzedaży poszczególnych produktów. Np.
(3.201)
czyli cena produktu A wzrosła o 8,7%. Z kolei
(3.202)
“ 1300 “ 0,9615 ’
co oznacza, że wielkość sprzedaży produktu B spadła o 3,85%. Nas interesuje jednak łączna dyna7nika zmian. Biorąc pod uwagę tylko sumę wartości sprzedawanych artykułów
(3.203)
_ g}pi + q§p§ _ 1200-25+ 1250-38 _
widzimy, że ogólna wartość sprzedaży wzrosła o 3,33% w roku 2006 w stosunku do 2005. Wzrost ten ma jednak różne źródła - nastąpiła zarówno zmiana cen, jak i wielkości sprzedaży. Co więcej, zmiana cen i wielkości sprzedaży różnych towarów miała różne „znaki” (np. cena A wzrosła, cena B spadła).
Wyliczymy zatem wskaźniki agregatowe, które biorą pod uwagę zmianę jednego z czynników, drugi pozostawiając stałym. Agregatowym wskaźnikiem ilości nazywamy
q}pf + pf tfpf + tfpf ’
(3.204)
czyli iloraz wartości sprzedaży biorący pod uwagę ilość sprzedanych dóbr w różnych latach, ale wyrażoną w tych samych cenach z okresu j. Stąd mamy
1200-23 + 1250-40 1000-23+ 1300-40
= 1,0347.
(3.205)
Zatem wartość produkcji w 2006 wzrosła o 3,47% w stosunku do 2005 przy założeniu stałych cen z 2005 roku. Indeks taki (ceny z okresu podstawowego, czyli roku 2005) nazywamy wskaźnikiem o formule Laspeyresa (stąd litera L w indeksie górnym oznaczenia 1^).
Analogicznie obliczamy
p 1200-25 + 1250-38 q ~ 1000 -25 + 1300 -38
= 1,0417 .
(3.206)
Zatem jeśli założymy stałe ceny z roku 2006, to wartość produkcji wzrosła o 4,17%. Indeks tego typu (cena z okresu badanego) nazywamy wskaźnikiem o formule Paaschego (o czym przypomina litera P w indeksie górnym).
Możliwe jest również obliczenie agregatowych wskaźników cen, czyli zmian w wartości sprzedaży wywołanych cenami, przy założeniu stałych ilości sprzedanych sztuk dóbr. W ten sposób otrzymujemy
(3.207)