skanuj0010

Nr 2

Nowa klasyfikacja TNM dla raka

113

zatok przynosowych i w jamach nosa — występująca rzadziej — nie została uwzględniona w klasyfikacji TNM.

Cechy N i M, identyczne dla omawianych wyżej rejonów anatomicznych głowy i szyi, przedstawiają tabele V i VI.

Tabela III. Cecha T określająca rozległość pierwotnego nacieku nowotworowego w krtani

Cecha	Nadgłośnia	Głośnia	Podgłośnia
Ti	guz ograniczony do jednego umiejscowienia, z prawidłową ruchomością fałdów głosowych	guz ograniczony do fałdu bądź fałdów głosowych z prawidłową ich ruchomością (może obejmować przednie lub tylne spoidło)	guz ograniczony do podgłośni
t2	guz obejmuje więcej niż jedno umiejscowienie nadgłośni bądź głośni, z prawidłową ruchomością fałdów głosowych	guz przechodzi do nadgio-śni i/albo podgłośni i/albo upośledza ruchomość fałdu głosowego	guz przechodzi na fałd bądź fałdy głosowe, z prawidłową lub ograniczoną ich ruchomością

T_s guz ograniczony do krtani, guz ograniczony do krta- guz ograniczony do krta-z unieruchomieniem fałdu ni, z unieruchomieniem ni, z unieruchomieniem głosowego i/albo nacieka do fałdu głosowego    fałdu głosowego

okolicy zapierściennej, przyśrodkowej ściany zatoki gru-szkowatej, czy loży przedna-

_głośniowej__

T₄ guz szerzy się poprzez chrząstkę tarczowatą i/albo nacieka guz szerzy się poprzez inne okolice i tkanki poza krtanią, np. część ustną gardła chrząstkę tarczowatą bądź czy tkanki miękkie szyi    pierścieniowatą i/labo na

cieka inne okolice i tkanki poza krtanią, np. tchawicę czy gruczoł tarczowy

Tabela	IV. Cecha T określająca rozległość pierwotnego nacieku nowotworowego w zatoce szczękowej
Tx	guz ograniczony do błony śluzowej zatoki, bez cech erozji czy zniszczenia kości
Ta	guz nacieka bądź niszczy kości w obrębie infrastruktury zatoki, z zajęciem podniebienia twardego oraz/lub przewodu nosowego środkowego
Ts	guz nacieka jedną, bądź kilka z następujących struktur anatomicznych: skórę policzka, tylną ścianę zatoki szczękowej, dno oczodołu, przednie komórki sitowe
t4	guz nacieka wnętrze oczodołu oraz/lub następujące struktury anatomiczne: blaszkę sitową kości sitowej, tylne komórki sitowe i zatokę klinową, część nosową gardła, podniebiennie miękkie, dół skrzydłowo-podniebienny, dół skroniowy czy podstawę czaszki

Dla raka w górnym odcinku drogi oddechowej i pokarmowej regionalnymi węzłami chłonnymi są węzły chłonne szyjne. Nadal przyjmuje się, że klasyfikacja podejrzanych o przerzuty węzłów chłonnych (pozytywne bądź negatywne) opierać się będzie na doświadczeniu klinicznym badającego. W procesie diagnostycznym może być wykorzystana biopsja aspiracyjna węzłów podejrzanych o przerzuty. Przy ocenie przerzutów do węzłów chłonnych należy określić ich wymiary, z uwzględnieniem wciągniętych w naciek sąsiednich tkanek miękkich. Uznaje się na ogół, że większość przerzutów węzłowych, przekraczających 3 on w największym swym wymiarze, nie jest naciekiem w obrębie pojedynczego węzła chłonnego, lecz stapiającymi się sąsiednimi węzłami, bądź naciekaniem nowotworu poza torebkę węzła. Węzły zlokalizowane pośrodkowo na szyi traktowane są przy klasyfikacji jako węzły tożśtronne do guza.

3 — Otolaryng. Pol.