średnio na drążku, który po nagięciu gałęzi umieszcza się pomiędzy wycięcia w pniach dwóch sąsiadujących ze sobą drzew. Długość drążka należy tak dobrać, aby tylko lekko dotykał brzegów wycięć.
Gdy ptak usiądzie na zwisającej tuż nad ziemią pętli, drążek wysunie się z wycięć, pętla zaciśnie się i gałąź uniesie złapanego ptaka do góry (rys. 13).
14. Wnyk nad dołkiem z ziarnem. W wykopanym dołku o średnicy około 30 cm i głębokości 10 cm umieszcza się przynętę (np. ziarno). Na powierzchnię dołu układa się pętlę z drutu przymocowaną do kołeczka, który zabezpiecza pułapkę.
Dobre efekty przy stosowaniu tej metody uzyskuje się w okresie braku pożywienia (rys. 14).
15. Wnyk z odrzutem i spustem. Zasadniczą część stanowi linka przymocowana do gałęzi drzewa. Ma ona w środkowej części umocowany pierścień. Zakończona jest pętlą. Po przygięciu gałęzi pierścień zostaje nawleczony na drążek, a drążek umieszczony w wycięciu niewysokiego palika wbitego w ziemię. Następnie linkę owija się na końcu drążka, przymocowując pętlę do lekko nagiętego, krótkiego kijka wkopanego w grunt.
Z chwilą gdy ptak poruszy pętlę, kijek wyprostuje się i odrzuci ptaka w bok. Jednocześnie nastąpi zaciśnięcie pętli oraz wyrwanie drążka z palika. W wyniku tego zwolniona gałąź wyprostuje się, unosząc ptaka do góry (rys. 15).
16. Potrzask na małe ptaki. Pułapka składa się z dwóch półkolistych obręczy połączonych ze sobą sznurem, spełniającym rolę sprężyny. Na górnej obręczy rozpięta jest siatka. Całe urządzenie powinno być przymocpwane do gruntu. Stosując potrzask między rozwarte obręcze należy włożyć kołek drewniany z wycięciami oraz linkę zaopatrzoną w haczyk z przynętą.
Gdy ptak połknie haczyk i szarpnie linkę, wówczas wypada kołek, następuje zaciśnięcie obręczy, a siatka przykrywa zdobycz całkowicie uniemożliwiając ucieczkę (rys. 16).
17. Zapadnia zdalnie uruchamiana. Obok wykopanego z ziemi dołka z umieszczoną przynętą ustawia się pionowo siatkę rozpiętą na półkolistej obręczy. Obręcz przymocowana jest po obu stronach do wbitych w ziemię palików oraz podparta drążkiem, z przywiązaną do niego w dolnej części linką (rys. 17).
Ten sposób chwytania ptaków wymaga stałej obecności łowiącego. Gdy ptaki zjadają przynętę, należy pociągnąć za linkę, a wówczas obręcz z siatką opada i przykrywa dół.
18. Obręcz na dzikie kaczki. Obręcz łączy się linką z dużym kamieniem ułożonym na podwójnym występie (wbity pal lub zagłębienie w stoku zbiornika wodnego). Długość linki powinna być tak dobrana, aby obręcz utrzymywała się na niewielkiej głę-
135