Maksymalna liczba gwoździ 3,2x85 mm wyniesie 21 szt. >20, a zatem siodełko jest zbędne. Przyjęto jednak dla bezpieczeństwa zastosowanie siodełka z 8 gwoździami oraz przybicie krokwi do belek stropowych za pomocą takich samych gwoździ 3,2x85 mm w liczbie 14. Przyjęto rozstaw gwoździ wzdłuż siodełka równy 50 mm. Długość siodełka wyniesie 5 • 50 = 250 mm. Oparcie za pomocą siodełka pokazano na rys. 5-11.
32 32
Rys. 5-11, Wiązar jętkowy. Oparcie krokwi na belce stropowej (węzeł A) — wariant II krokwff i wariant B oparcia
Usztywnienie jętek. Konstrukcyjnie przyjęto usztywnienie deskami 32 x 75 przybitymi 2 gwoździami 3,2x85 mm do każdej gałęzi jętki. Rozmieszczer desek usztywniających pokazano na rys. 5-12.
Usztywnienie wiązarów w kierunku podłużnym budynku. Jakkolwiek łaty! stanowią usztywnienie wiązarów w kierunku podłużnym, to jednak zwyczajowi daje się dodatkowe usztywnienia podłużne z desek w p. C, D i E (rys. 5-3) ora wiatrownice (przenoszące obciążenie wiatrem szczytu budynku na ściany podłużne),! Przekroje usztywnień podłużnych z desek przyjmuje się konstrukcyjnie, a wiatrov — na podstawie obliczeń statycznych.
Rys. 5-12. Wiązar jętkowy. Usztywnienie podłużne i przeciwwiatrowe: a) rozmieszczenie usztywnień w przekroju, b) usztywnienie jętki — widok od spodu c) kalenica — widok z góry, d) widok z boku 1 — deski kalenicowe, 2, 3, 5 — usztywnienie jętek, 4 — usztywnienia przeciwwiatrowe połaci dachowej, 6 — krokiew, 7 — jętka
d)
• Usztywnienia podłużne
W punktach C, D i E przyjęto — na podstawie [12]1 — usztywnienia z desek o przekroju 32x75 mm (rys. 5-3).
* Wiatrownica kalenicowa
Przyjęto nachylenie wiatrownic pod kątem 45° do kalenicy, a zatem długość wyboczeniowa
#„ = 1,41-0,80= 1,13 m.
Wiatrownica kalenicowa powinna przenosić część obciążenia wiatrem przypadającą im pole zakreskowane ukośnie liniami odcinkowymi na rys. 5-3:
Ws = 0,5(0,5 • 2,10) • (0,5 • 1,82)pd = 0,4778 • 0,243 = 0,116 kN,
N]=-Wl-1,13/0,80 = 0,116-1,13/0,80 = 0,164 kN.
215
Patrz wykaz literatury na końcu książki.