© Łupliwość jest to zdolność minerałów do pękania pod wpływem uderzenia bądź nacisku na części ograniczone powierzchniami płaskimi.
W zależności od stopnia wyrazistości (czyli łatwości pękania minerału) oraz stopnia gładkości powierzchni, wyróżnia się następujące typy łupliwości:
• doskonała,
• dokładna (= bardzo dobra),
• wyraźna,
• niewyraźna (= niedokładna = słaba).
O Przełam jest to właściwość minerału, polegająca na pękaniu pod wpływem naprężeń wzdłuż dowolnych, nieregularnych powierzchni.
Opisując przełam, bierze się pod uwagę kształt i charakter powierzchni przełamu:
• zc wględu na kształt powierzchni przełam może być: równy,
nierówny; szczególną odmianą przełamu nierównego jest przełam muszlowy;
• ze względu na charakter powierzchni przełam może
być: gładki,
zadziorowaty, haczykowaty, ziemisty.
© Twardość minerału jest to opór, jaki stawia on rysującemu go ostrzu.
Twardość badanego minerału określa się, porównując ją z twardością minerałów wzorcowych, tworzących tzw. skalę Mohsa, a uporządkowanych według wzrastającej twardości.
Ze względu na barwę wyróżnia się:
• minerały barwne, obdarzone stałą, charakterystyczną dla siebie barwą;
• minerały bezbarwne, nie mające charakterystycznej barwy.
Minerały bezbarwne zawierają zwykle domieszki różnych pierwiastków' barwiących, wskutek czego stają się minerałami zabarwionymi.
0 Rysa jest to barwa sproszkowanego minerału.
Za pomocą rysy można odróżniać minerały barwne od zabarwionych:
• minerały barw ne mają rysę barwną,
• minerały zabarwione mają rysę białą.
Rysę białą mają też minerały bezbarwne.
Ze względu na zdolność przepuszczania światła wyróżnia się:
• minerały przezroczyste,
• minerały przeświecające (= półprzezroczyste),
• minerały nieprzezroczyste.
Wyróżnia się następujące typy połysku:
• szklisty (= zwyczajny),
• metaliczny,
• tłusty,
• perłowy,
• jedwabisty,
• diamentowy.
Brak połysku określa się jako połysk matowy.
W rozpoznawaniu niektórych minerałów pomocne mogą
być inne cechy, jak:
• sprężystość (np. muskowit),
• giętkość (np. gips),
• kowalność (np. srebro rodzime),
• zapach (np. wosk ziemny),
• smak (np. halit),
• magnetyzm (np. magnetyt),
• charakterystyczne reakcje chemiczne (np. kalcyt),
• gęstość pozorna (np. minerały ciężkie).
Wszystkie cechy minerałów (a zwłaszcza twardoścf i połysk) należy badad wyłącznie na osobnikach świeżych. Ziarna mineralne dotknięte procesami wietrzenia mogq mied silnie zmienione własności, wskutek czego łatwo o błędne) diagnozę. Prawidłowemu rozpoznania sprzyja też analiza jak największej liczby ziarn danego minerału w skale.
7. A K....... (m:,)