Natężenie prądu udarowego wzrasta nagle w ciągu kilku mikrosekund, by następnie narastać stosunkowo powoli, aż do osiągnięcia wartości maksymalnej. Uważa się, że prąd udarowy o niewielkiej częstotliwości impulsów (5-10 „udarów” na minutę) pobudza głównie „wolne włókna”.
Prądu stałego udarowego już od dawna nie stosuje się do celów leczniczych w związku ze zjawiskiem akomodacji (przystosowania się) mięśni.
Prąd faradyczny udarowy ma takie same zastosowania, jak prąd zmienny udarowy.
Prąd przerywany (impulsowy)
Gdy przepływ prądu zmiennego zostanie nagle przerwany, prąd osiąga maksymalne natężenie w bardzo krótkim czasie, wywołując energiczną reakcję ze strony mięśni. Uważa się, że ten rodzaj prądu pobudza „szybkie włókna". Jeżeli przerwy występują częściej niż 50 razy na sekundę, może dojść do skurczów tężcowych mięśni. Prąd zmienny przerywany wykorzystuje się często w leczeniu kontuzji u sportowców.
Prąd staty-impulsy „dwuszpilkowe” (typowy prąd stały wysokiego napięcia)
Prąd jednofazowy wyrównany |
V |
[/ |
V |
lub dwufazowy asymetryczny
Prąd interferencyjny
Rye. 5-12. Kształt impulsów stosowanych w zabiegach elektrostymulacji mięśni.
103