strona (72)

Ryc. 2.7. Laser do biostymulacji na statywie z urządzeniem do automatycznego przemiatania (skanowania) pola zabiegowego

w postaci ułamka wata. Wartość P, obliczoną wzorem (6), należy podstawić pod P we

wzorze (5).

Spośród elementów zawartych we wzorze (5) gęstość energii (EO) i pole zabiegu (S) są podyktowane przez reguły lecznicze, znana jest także moc (P) jako stała wartość w emisji ciągłej lub wybrana w emisji impulsowej, nieznany pozostaje czas zabiegu, który należy obliczyć. Warunki narzucają często ograniczenie czasu zabiegu, co zmusza do odpowiedniego dostosowania mocy, aby podać żądaną ilość energii pl.

Obliczanie parametrów dawki jest kłopotliwe i czasochłonne. Droższe lasery obliczają automatycznie niektóre parametry i wyświetlają je w czasie zabiegu, co ułatwia i przyspiesza dawkowanie. Często jednak nie ma takiej możliwości (a nawet jeżeli jest, trzeba dobrze orientować się, które liczby należy zadać automatowi). Umiejętność obliczania dawki energii pl jest zatem niezbędna.

Aby łatwiej przyswoić sobie tę umiejętność, przedstawiono dwa przykłady z wartościami liczbowymi spotykanymi w praktyce.

Przykład 1. Mamy podać 2 J/cm² na pole skóry o powierzchni 10 cm² laserem o emisji ciągłej z mocą 50 mW. Są zatem wszystkie parametry równania (5) oprócz czasu zabiegu, który należy obliczyć, przekształcając wzór (5) tak, aby poszukiwaną wartością stał się czas (t):

t = ED.S[s].    (7)

Po podstawieniu liczb podanych w przykładzie otrzymamy:

72